Goodbye Beautiful Florence

Maandag 24 juni brak mijn laatste week aan in Florence, ik moet er nog niet aan denken om deze stad te verlaten. Nog maar even goed genieten!
Vandaag was een speciale dag, de feestdag van de patroonheilige van Florence: San Giovanni.
De dag begon  met een heilige processie en een grote vlaggenshow met muziek voor Palazzo Vecchio. 

Het blijft spectaculaire om deze vlaggen shows te zien. Nieuw ditmaal was een vlaggen battle tussen twee mannen met ditmaal twee vlaggen in hun hand. 

De processie ging door naar de Dom en wij bezochten Palazzo Vecchio. Als eerste zijn we de toren in gegaan, voor een van mijn favoriete uitzichten over de stad. Het blijft mooi om op deze hoogte het klokkenspel van alle kerken te horen, met als hoogtepunt die van de Dom.

Daarna bezochten we het paleis en die blijft mij steeds weer verbazen. Elke keer zie ik wel weer iets nieuws in dit grote stadspaleis van de Medici.

Ter afsluiting van deze feestdag was er om 10 uur in de avond vuurwerk, dat werd afgeschoten vanaf Piazzale Michelangelo. Het mooiste zicht had je vanaf de Ponte Santa Trinita, maar daar stond het al helemaal vol. Wij stonden daar vlakbij aan de zijkant, maar hadden wel een mooi zicht op de Ponte Vecchio die sprookjesachtig weerspiegelde in het water en met het spectaculaire vuurwerk erboven. De vuurwerkshow duurde ruim een half uur en er werd meer vuurwerk afgeschoten dan ik met oud en nieuw heb gezien!

Dinsdag 25 juni hebben we in de ochtend een combinatie ticket gekocht voor alle bezienswaardigheden rondom de Dom. Na het museum met de originele gouden paradijs deuren en het mooie uitzicht vanaf de beltoren, zijn we de schoonheid van de doopkapel gaan bezoeken. Dit blijft een favoriete plek van mij, door de met goudmozaïek bekleedde koepel van dit gebouw. 

Als lunch schoven we aan in de rij van de beste panini shop van Florence, waar verrukkelijke vers belegde broodjes worden geserveerd. Je moet er wat voor over hebben, maar dan heb je wat! Het leek wel of de rijen met de dag langer werden.

Na de lunch namen we de bus naar Medici Villa Castello, voor een bezoek aan de deze prachtige tuin. Vandaag is bekend geworden dat  een aantal Medici tuinen, waaronder deze, zijn opgenomen in de lijst van Unesco!
Er werd geen entree gevraagd en gek genoeg was deze prachtige tuin, op twee toeristen na; leeg.   

Villa Castello heeft een echte Renaissance tuin, met balans, orde en harmonie als basis. Wat je aan de ene kant, zie je ook aan de andere kant en de tal aan terracotta potten met bijzondere citrusbomen staan in strakke lijnen opgesteld. Sommige stammen af van de originele bomen uit de tijd van Cosimo I de Medici.

 Achter in de tuin was een trap, waar je naar een hoger gelegen landschapspark kon lopen. Vanaf hier keek je prachtig op de tuin en werd het symmetrische patroon pas echt duidelijk zichtbaar.

 In de grotto was aan drie kanten een verzameling dieren te zien, die allemaal symbolische betekenissen hadden voor de Medici en die hun macht uitdrukken.
Villa Castello zelf is niet te bezoeken. Dit is de oudste Medici villa die nog overeind staat en hier hing het beroemde schilderij van Botticelli: de geboorte van de Venus. 

Terug in het centrum van Florence, bezochten mijn broer Stijn en ik nog de koepel van de dom aangezien dit bij de combi ticket inbegrepen zat! De weg naar boven was een hel, aangezien het zo ontzettend druk was dat je steeds moest wachten tot grote groepen mensen gepasseerd waren. In het hoogseizoen kan ik niemand deze klim aanbevelen. 

Het weer was omgeslagen, waardoor we donkere wolken over Florence zagen trekken en zo nu en dan een harde knal en een lichtflits van het onweer. Toch ook weer mooi om te zien!

Woensdag 26 juni werd ik door twee schoolgenoten, Daria en Orsolya uitgenodigd om nog een laatste keer gezellig koffie te drinken, een ijsje te eten en te lunchen. 
In de middag ben ik met mijn familie naar het Bargello museum geweest, waar ook weer een schat aan kunst te zien is. Hier staan een tal van beroemde beelden, waaronder werken van Michelangelo, Donatello, Verrocchio en Giambologna. Florence beschikt over 4 beelden die de David uitbeelden en in dit museum staan daar 3 van, zoals te zien is op de foto hieronder.

Daarna hebben we een kijkje genomen in de Santa Maria Assunta of the Badia Fiorentina. Deze kerk is een rol toebedeelt in het boek van Dan Brown en was van binnen ook prachtig om te zien. Het was er muisstil, in tegenstelling tot veel andere kerken die hordes toeristen bezichtigen. 
Als laatste zijn we nog naar de Basilica Santissima Annunciata gelopen; een bijzonder mooie kerk waar het geloof nog voorop staat en waar elke dag veel gelovige Florentijen komen bidden. Wat ik de vorige keer nog niet gezien had, is dat er ook een prachtig klooster achter verscholen ligt. 
De geslaagde avond sloten we af bij een proscutteria voor een goed glas wijn en een plank vol met Italiaanse hammetjes..

Donderdag 27 juni zijn we vroeg opgestaan om met de bus naar Siena af te reizen. Onderweg werden we verrast door een Ferrari toer en kwamen er tientallen dure bakken voorbij scheuren. Mannen  met een rode Ferrari polo, een petje en vlag; stonden op belangrijke punten om de weg te wijzen. 

In de zomermaanden zie je vaker grote groepen Ferrari's voorbij scheuren, sommigen zelfs uit verre bestemmingen als Turkije en Rusland. Zij volgen het sublieme programma van een luxe reisorganisatie waarbij je de mooiste steden van Toscane aandoet, eet in beste restaurants en overnacht op de meest exclusieve bestemmingen. Heb je geen Ferrari geen nood, je kunt er gewoon een huren en het model en kleur uitkiezen die je maar wilt!

Over een paar dagen begint in Siena de beroemde paardenrace en de voorbereidingen waren al in volle gang. De stad was prachtig versierd, de zandvloer was gelegd en de houten tribunes opgebouwd. 
Vanaf de Torre del Magnia heb je een wijds uitzicht over het mooie Siena, met de Toscaanse heuvels en natuurlijk op het beroemde Piazza del Campo. 

Mijn moeder en broer bezochten de Dom van Siena, terwijl ik afdaalde tot in de kerkers van het museum Santa Maria della Scala voor de nieuwe foto expositie van de wereldberoemde fotograaf Steve McCurry. De expositie was bijzonder mooi opgezet in meerdere ondergrondse kamers, echt een aanrader om te bezoeken.

In de middag hebben we geslenterd door de pittoreske straten van Siena, het blijft een idyllische stad met de smalle straten, hoogteverschillen en mooie uitzichten.

In de avond bezochten wij de eindexpositie van le Arti Orafe, de sieraden school waar mijn huisgenoten aan studeren. Het was leuk om te ze zien wat ze het jaar gemaakt hebben.

Trots poserend voor hun werk: Donato, Monica en Jamie

 

Links boven: Qin Mu Qing (Donato), rechts boven: Zhang Rui (Monica)
midden: Luca Ferrari, rechts: Simone Sciullo
Links onder: Chen Yanzhi (Jamie), rechts Nishihara Tomoe

Daarna had ik een afscheids aperitief met de klas en docenten Riccardo en Doris. Nog een laatste avond gezellig met elkaar.
Vrijdag 28 juni brak mijn laatste dag aan in Florence, een gek idee om morgen de stad voorgoed te verlaten… 
In de ochtend wilde ik nog naar de kloosters van San Marco, voor het bezichtigen van de beroemde en mooiste fresco's van de stad; geschilderd door de monnik Fra Angelico. Grotendeels zijn hele leven bracht hij door in dit klooster en beschilderde o.a. de 40 kloosterkamers met Maria afbeeldingen en vooral vaak Jezus aan het kruis. De 15e eeuwse fresco's zijn bijzonder goed bewaard gebleven.

Toen we weer terug liepen naar het centrum van de stad, wilde ik nog even langs een bijzonder gebouw lopen. Een oud verlaten en zwaar vervallen klooster; waar naar verluid het graf van Mona Lisa is gevonden. Dit merkwaardige gebouw is aan de buitenkant beplakt met dollarbiljetten en lijkt meer op een vroegere gevangenis.

Na de laatste souvenirs gekocht te hebben en nog een laatste keer een lekkere pannini te hebben geluncht met uitzicht op het mooie Piazza della Signoria, ben ik de spullen op mijn kamer gaan inpakken. Aan het einde van de middag ben ik met mijn moeder bootschappen gaan doen bij Esselunga en kon ik nog iets uitzoeken voor het tegoed dat ik daar voor een jaar heb opgebouwd; op advies nam ik een vat van 3 liter olijfolie mee!

In de avond was mijn afscheidsdiner met de huisgenoten. We kookten een lekkere pasta en hadden een gezellige laatste avond.

Zaterdag 29 juni kwam de huisbazin Franca om de sleutel op te halen en toen was het tijd om te vertrekken. Het was rustig op de weg, dus we waren zo de stad uit. Nog een lange tijd kon ik in de verte van de vallei de koepel van de Dom zien liggen, tot ik afscheid had genomen van Florence. Wat heb ik een super jaar gehad in deze prachtige stad, met een leuke opleiding waar ik ontzettend veel heb geleerd, gezellige school-, klas-, en huisgenoten, heerlijk eten en drinken en natuurlijk het mooie weer. 

























De Ponte Vecchio waar ik meerdere keren per week overheen liep, het klokkenspel van de Dom en de smalle straten om de toeristen te ontlopen. De rozentuin, Bardinituin en Bobolituin voor de rust, ruimte en het mooie uitzicht over de stad met de terracotta daken: Goodbye Beautiful Florence, ik ga alles en iedereen heel erg missen! 
Alleen bij de Gotthardtunnel hadden we een oponthoud van een uur, maar verder geen files onderweg. Zondag 30 juni reden we na een overnachting in Duitsland vroeg weg en kwamen uiteindelijk om half 3 thuis aan in Nederland. Mijn avontuur in Florence zit erop en daarmee was dit ook mijn laatste blog. 

Nog even op de foto voor Il Porcellino, zodat je nog nog een keer terug komt in Florence!