Excursie München

Maandag 4 maart had ik in de ochtend de tijd om vier nieuwe ringen te maken. De laatste ring van ijzerdraad met gesmolten foam eroverheen, vond ik interessant en deed me denken aan Chinese lampionnen. Met dit gegeven ben ik aan het werk gegaan en ik koos een passende rood/ oranje kleur.

In de middag bespraken we met Lucia de ideeën voor het boek. Ik had een aantal proef pagina's afgedrukt om te laten zien en daar kreeg ik veelal positieve commentaren op. Lucia vond het een goed idee om de scheidingslijn tussen de onder- en bovenwereld door te laten lopen op alle pagina's. 
Doris gaf weer kunstgeschiedenis in de avond en besprak de laatste belangrijke kunstenaars van Duitsland. Verder sprak ze enthousiast over ons vak, dat er geen andere kunstvorm is die met zoveel verschillende materialen werkt als wij en dat je proefjes ook makkelijk kunt recyclen. Verder vind Doris dat je de sieraden kunst niet alleen kunt bekijken maar moet aanraken en passen.
Dinsdag 5 maart werkten ik in de ochtend verder aan de armband. Het vast solderen van de kleine scharnierbuisjes stond op het programma en was een priegelwerkje. 

Na de lunch had ik de tijd om snel een viertal nieuwe ringen te maken en ditmaal maakte ik ook een hele grote ring van foam.
Nog maar net had ik het laatste proefje afgemaakt en toen was het alweer tijd voor kunstgeschiedenis. We waren toegekomen aan een nieuwe hoofdstuk; de belangrijkste sieraden kunstenaars van Italië! In tegenstelling tot Nederland, waar veel conceptueel gewerkt wordt en Duitsland waar kunstenaars met vernieuwende technieken werken; zijn kunstenaars in Italië vrij behoudend en klassiek ingesteld. De klassieke technieken worden tot het uiterste door ontwikkeld om tot bijzondere sieraden te komen.
Woensdag 6 maart soldeerde ik de laatste scharnierbuisjes vast en moest hier en daar nog wat meer soldeer toevoegen.
In de middag heb ik de voorbereidingen getroffen voor mijn reis naar München morgen! De tweedejaars gaan standaard naar deze stad om o.a. de sieraden beurs Schmuck te bezoeken en Doris vond dat voor mij en klasgenoot Iohanna ook een must om te zien!
Na de les kunstgeschiedenis in de avond, kreeg ik helaas te horen dat zij nog steeds ziek was en de vlucht naar Duitsland gecanceld heeft. 

Donderdag 7 maart ben ik vroeg opgestaan en zat ik om 9 uur in de trein naar Pisa. Na een overstap, kwam ik ruim op tijd aan op het vliegveld van Pisa.
De vlucht die ik met Lufthansa had geboekt, werd uitgevoerd door een klein vliegtuig van Dolomiti Airlines en het was een supervlucht. Het maar een uurtje vliegen, maar we kregen toch wat te eten en drinken aan boord en je kon kiezen uit meerdere kranten! Verder was het zicht boven de alpen weer prachtig met de  besneeuwde bergtoppen en verderop de besneeuwde laaglanden.
Na wat rondjes gecirkeld te hebben boven München, landde we rond half 3 op het moderne grote vliegveld. Voor een groepje business mannen stond er een mercedes limousine klaar om snel naar het vliegveld vervoerd te worden, dat is reizen in stijl! Met de trein was het 45 minuten naar Hauptbahnhof; het centraal station van München en daar moest ik nog overstappen op een metro voor 5 minuten. De hostel was gelukkig niet moeilijk om te vinden en ik kon me goed redden in het Duits! 

Na het wegzetten van mijn koffer, ben ik meteen de stad in gegaan opweeg naar het Brandhorst museum. Onderweg kwam ik al langs mooie Grieks/ Romeins uitziende gebouwen waar museums over de oudheid in gevestigd zijn. 

De hele stad staat deze week in het teken van sieraden en er zijn dan ook een tal van openingen in galerieën en exposities te zien.   Maar ook op straat is dat te zien, zo zag ik vandaag al een groep bomen met foto's van sieraden en uitleg, van de Royal College of Art in Londen. 

Voor de kerst kreeg ik van Ruudt Peters twee kunstenaars waar ik onderzoek naar moest doen en een daarvan was Cy Twombly. Hier in München in het Brandhorst museum bevindt zich (buiten Amerika), de grootste collectie van zijn werk. Op de begane grond en eerste verdieping was een mooie serie schilderijen te zien van de beroemde kunstenaar Andy Warhol. Daarnaast was er nog een bijzonder kunstwerk te zien van Demien Hirst (dezelfde kunstenaar als de schedel vol bezet met Diamanten). Het was een vitrine kast van spiegelglas, met daarin 26.000 handgemaakte pillen in allerlei verschillende kleuren, maten en vormen. 

De gehele bovenverdieping stond in het teken van Cy Twombly en het hele gebouw is afgestemd op zijn werk. In de grote zalen hingen werkelijk prachtige schilderijen van hem uit verschillende periodes van zijn leven. Er is dus een mooi overzicht te zien van zijn oeuvre. De serie schilderijen van rozen, zijn speciaal in opdracht voor het museum gemaakt. 

Na een zeer geslaagd museum bezoek, ben ik naar het centrum van de stad gelopen. Een twee weken eerder was het koud en het sneeuwde, maar dit weekeinde was het warm met 12 - 13 graden. Het was nog gezellig druk in de stad en er zaten zelfs nog mensen op terrasjes.
Opvallend waren de kopieën van beelden uit Florence. Zo zag ik een fontein met een kleinere kopie van de David van Michelangelo en Il Porcellino; het zwijn waarvan je snuit aanraakt zodat je nog een terugkomt naar de stad.
Wat je in Italië niet zo snel doet is naar de McDonald's, dus deze avond had ik een goede reden!

Vrijdag 8 maart stond ik vroeg op, omdat er veel op het programma stond voor vandaag. Na een heerlijk ontbijt in de hostel met verse broodjes, startte ik de dag met een kort toeristisch bezoek aan het centrum. In de avond had ik al de mooie Frauenkirche gezien en het stadhuis en die wilde ik bij licht nog wel een keer bekijken. De dag begon meteen met een strak blauwe lucht en volle zon, dus alles zag er prachtig uit. Bij toeval zag ik dat je tegenover het stadhuis een kerktoren kunt beklimmen, voor een prachtig wijds uitzicht over de stad. Aan de ene kant zag je een lange muur van de Alpen aan de horizon en aan de andere kant alle schitterende gebouwen en kerken van de stad. Het uitzicht was echt zeer de moeite waard. 

 Mijn conclusie was dat München een prachtige stad is en een winkelstad bij uitstek met de lange winkelstraten en grote warenhuizen. Echt de moeite waard om deze stad te bezoeken.
Om 11 uur startte ik met het bezoeken van verschillende interessante exposities en galerieën in de stad. Als eerste bekeek ik de expositie Weiblick/93/13/, met sieraden van 8 bekende sieraden kunstenaars. Er lag oud en nieuw werk door elkaar, zodat je zelf kon bepalen wat de ontwikkeling van de kunstenaar is. 

Voor de tweede locatie moest ik wat langer reizen. Ik bezocht de tentoonstelling van drie sieraden scholen, The Royal Academy of Fine Arts in Antwerpen, een school uit Israël en een school uit Duitsland. Het was leuk om te zien wat de gelijkenissen en verschillen zijn en ik kon in het Nederlands praten met de studenten uit Antwerpen! Een bijzondere expositie was in een donkere ruimte, met allemaal kubussen waar een kleine spot in verwerkt zat. Aan de muur hing een klein schermpje die een filmpje afspeelde.  

 Na snel een lekker broodje gegeten te hebben, ging ik met de metro naar de andere kant van de stad. Hier bezocht ik als eerste het Antiekmuseum. Snel wandelde ik door de zalen met Griekse vazen en beelden en daarna bezocht ik de sieraden tentoonstelling 'New Jewelry for thé Gods'. De sieraden van 18 bekende sieraden makers, werden in de zaal afgewisseld met antieke gouden sieraden. Deze expositie was zeer de moeite waart en er waren prachtige sieraden te zien. Leuk was het om veel sieraden te zien van Italiaanse kunstenaars, die we tijdens de les met Doris hadden besproken. 
Bij galerie Biro Junior was een prachtige serie houten sieraden te zien en daarnaast bijzondere kitsch, maar niet echt mijn smaak!

Op naar de volgende expositie! Ik werd op straat al aangesproken zonder dat ik wat vroeg: ben je op zoek naar Bowling Alley? Tussen de gebouwen door naar links, het restaurant in, bij de toiletten naar beneden en daar vind je de bowling baan! Deze bijzondere locatie werd gebruikt door twee oud studenten van Alchimia om hun sieraden te tonen en daarnaast trof ik hier twee docenten aan van school (Doris en Peter) en Estela, die ons gidste in Amsterdam.

Na even gezeten te hebben, gekletst met de bekenden die ik tegen kwam en de oud studenten; ging ik door naar het Kunstbüro Reillplast, om het werk van Manfred Bisschoff (oud docent Alchimia) te bekijken. Er waren ook al een aantal sieraden te zien in het antiek museum en hier zag ik weer andere werken, altijd even mooi in het goud gesmeed. De kunstenaar zelf was ook aanwezig en het was er ontzettend druk binnen.
In Galerie Wittenbrink werd werk te koop aangeboden van Duitslands beroemdste en een van werelds meest invloedrijke sieraden kunstenaars: Otto Künzli. Hij was zelf ook aanwezig. Het grappige was dat ik een Chinees gezin bij bijna elke galerie tegenkwam en zij vroegen steeds aan elke kunstenaar een handtekening en wilde natuurlijk samen op de foto! Zij kochten uiteraard een sieraad van deze grote kunstenaar: het werk 2 cm goud.
Ik had nog een uur de tijd om door de stad te lopen en toen begon om 7 uur DE happening van de week: de opening van de expositie van Otto Künzli. Voorafgaand werd in de 'Pinakothek der Moderne' een toespraak door hem gegeven, maar door alle drukte zag je daar niet veel van. Iedereen die maar iets te maken heeft met sieraden, was deze avond naar de opening gekomen. Ondanks de drukte kwam ik toch de tweedejaars schoolgenoten van Alchimia tegen die eerder deze middag waren aangekomen en dat was wel zo gezellig!

Voor de toespraak afgelopen was, gingen we al naar buiten om de expositie te bekijken. Er was een speciaal gebouw neergezet voor de tentoonstelling en ondanks dat je nog niet naar binnen kon, stond er al een lange wachtrij voor de deur.

Wij hadden geluk vroeg in de rij te staan, dus we konden met de eerste lichting naar binnen. Daarna werd voor de veiligheid de deur gesloten, maar toch struikelde je binnen al zowat over de mensen. Het had wel iets speciaals om daar rond te lopen tussen bekende kunstenaars van over de hele wereld. 
De expositie was prachtig opgezet, al kon je de sieraden niet op je gemak bekijken door de menigte. Er was een overzicht te zien van al het werk van Otto Künzli, door de jaren heen. Erg de moeite waart om gezien te hebben.

Zaterdag 9 maart ben ik op mijn gemak gereisd naar het beursgebouwen complex van Messe München International, voor de handwerk en design beurs. Hier waren diversen oude ambachten te zien als o.a. beeldhouwen, houtbewerken goudsmeden en oude technieken als het maken van een echte Venetiaanse gondel! Er werd een modeshow gehouden op de catwalk en er was een grote afdeling met alles voor in en rondom het huis.

Maar ik kwam natuurlijk voor de internationaal bekende sieraden beurs Schmuck; die al voor meer dan 50 jaar een belangrijke tentoonstelling vormt van de sieraden kunst. Je kunt niet zomaar exposeren op Schmuck, elke jaar wordt er een andere bekende kunstenaar gevraagd om een selectie te maken van belangrijke kunstenaars. Dit jaar werd dat gedaan door de Bernhard Schobinger, een van werelds leidinggevende sieraden kunstenaars. Meer dan 700 kunstenaars meldden zich aan voor Schmuck en daaruit werden er door hem 58 gekozen uit 18 verschillende landen. Elk jaar wordt er ook een kunstenaar gekozen als de 'Classic of the Modern' en dit jaar was dat kunstenaar Warwick Freeman uit Nieuw Zeeland. 
Het is geen grote beurs, maar alles lag mooi uitgestald en het was zeer de moeite waard om de sieraden van kwalitatief hoog niveau te bekijken. Er lag werk van twee docenten van school (Doris Maninger en Peter Bauhuis), een oud student van Alchimia (Giulia Savino)en onze gids uit Amsterdam Estela Saez Vilanova. Leuk was het om te zien dat er veel bekende voorbijliepen als kunstenaars, studenten en galeriehouders; waaronder uit Nederland.
Een hele wand hing vol met zilveren hangers in verschillende grootten en in de vorm van vliegtuigjes en deze kon je ter plekke kopen. Het idee van de kunstenares was dat er bezoekers van over de hele wereld naar de fair komen en daarna weer allemaal terug gaan naar hun eigen land. De vliegtuigjes komen dan overal in de wereld terecht en waren erg populair. Je zag heel veel mensen ermee lopen.

Op mijn gemak bekeek ik alle sieraden en maakte veel foto's om alles nog een keer terug te kunnen bekijken!
Mijn schoolgenoten van Alchimia gingen in de ochtend langs wat galerieën die ik al gezien had en in de middag kwam ik ze weer gezellig tegen op de fair. 
Samen zijn we de stands van de galerieën afgelopen: galerie Marzee uit Nijmegen, Ra uit Amsterdam, Platina uit Stockholm, Handshake Project uit Nieuw Zeeland, Format uit Oslo, Silber  Sommer Galerie, Art Aurea en een stand met sieraden boeken waar ik een mooi boek kocht. Hier waren ook weer mooie en interessante sieraden te bekijken en voor de beeldvorming goed om de prijzen erbij te zien! In Amsterdam zijn we in het atelier geweest van Lucy Sarneel en zagen we sieraden waarmee ze bezig was, vandaag zag ik ze voltooit bij Galerie Ra en dat was natuurlijk leuk om te zien. 
Daarna zijn we naar de expositieruimte van Talente gegaan, een internationale competitie voor kunstenaars uit diversen richtingen. Dit jaar zijn er twee oud studenten van Alchimia geselecteerd en ik sprak ze nog even op de beurs. 

Na een modeshow op de catwalk, volgde de bekendmaking van de winnaars van Talente. Helaas geen studenten van Alchimia die wonnen, maar er was wel een Nederlander in de prijzen gevallen, Pim Snijdoodt won een prijs met zijn vazen van tin (in het midden op de foto).

Om 5 uur startte de belangrijkste prijsuitreiking; de Herbert Hoffman prijs 2013 (dit is de Oscar onder de sieraden kunstenaars). Met twee schoolgenoten zaten we tegenover het podium met thee en een Apfelstrudel! We hoopten natuurlijk allemaal dat een bekende zou winnen van Alchimia, maar helaas… Zoals de presentator al zij waren de winnaars erg verassend en wij waren het niet eens met de uitslag! De winnaar van de eerste prijs kwam uit Australië en was niet aanwezig.

Het bezoek aan de beurs was zeer geslaagd! Met twee schoolgenoten ben ik de stad in gegaan. Daria uit Rusland kende de stad op haar duimpje en gaf een rondleiding langs mooie en minder toeristische delen. Daarna zijn we met zijn drieën uit eten geweest in een gezellig restaurant met als specialiteit de Schnitzel en friet!

Een leerzaam, interessant, leuk en gezellig bezoek aan München zat er helaas alweer op. 
Zondag 10 maart vloog ik in de ochtend weer terug naar Italië.