 |
| Een prachtig beeld van Amsterdam, op de ansichtkaart die een klasgenoot had gekocht |
Om kwart voor 7 vlogen we stipt op tijd naar Nederland, waar we rond 9 uur aankwamen. Toch wel even heel leuk om weer in eigen land te zijn! Het was druk op het vliegveld dus we cirkelden nog wat rondjes boven Amsterdam voor we konden landen.
Te voed liepen we langs de grachten naar het centrum, waar we afgesproken hadden met onze Spaanse gids Estela en huurden we allemaal een fiets. Het was echt lachen om met een groep te fietsen, waarvan de meesten dat niet gewend zijn. We kregen toeristenuitleg over de fietsregels en hoe alles werkt. De eerste twee waren we al kwijt vlakbij Centraal Station en ook al meteen de eerste dag was er bij iemand een lamp afgebroken! Stil staan op fietspaden, voetgangers afsnijden en vooral alleen letten op de groep; dat bracht bij veel Nederlanders irritaties op. Overal hoorde ik scheldende Nederlanders die niet verwachtten dat ik alles kon verstaan! "Kut toeristen", "godverdomme","daar heb je weer zo'n sneue groep toeristen die achter elkaar aan fietsen", "kijk toch eens uit trut"!.
Als eersten bezochten we de Gallery van Rob Koudijs. Aan de hand van onze vragen, vertelde hij hoe het systeem van een galerie in elkaar steekt en hoe hij de artiesten en werkstukken uitzoekt. Het was erg leuk om de sieraden die we eerder tijdens lezingen op foto's hadden besproken, nu in het echt te zien.
Na een lunchpauze vervolgden we de fietstocht naar het atelier van Ted Noten. Deze bekende sieraden maker heeft al heel wat successen op zijn naam staan en het was erg interessant om zijn verhaal te horen. Wij waren die avond niet alleen, er was ook een groep studenten van een sieraden school uit Slowakije. We begonnen dus eerst met iets te vertellen over elkaars scholen en verhalen uitwisselen!We moesten allemaal een ring maken en aan het einde van de lezingen bekeek hij alle resultaten. Het was leuk om te horen dat hij erg te spreken was over mijn ring van foam. 's Avonds gingen we uit eten in een Italiaans restaurant en konden mijn klasgenoten de kwaliteit beoordelen: conclusie lekker eten, vooral de pasta's, maar natuurlijk niet zo goed als in Italië.
Zaterdag 3 november hadden we wat vertraging opgelopen in de morgen. Er werd koffie gezet met de ouderwetse Italiaase koffiezetapparaat en die ontplofte... Door het ontbreken van het filter spoot de koffie door de hele keuken heen, in het gezicht van drie mensen, op de vloer, bank, de witte muur en op een groot schilderij. Hevig geschrokken keken we of iedereen OK was en daarna begonnen we met schoonmaken. Ik kon het vervelde telefoontje plegen met de verhuurder die natuurlijk ook geschrokken was en hij vroeg of ik de explosie iets nader kon definiëren..!
Toen we eindelijk klaar waren om te vertrekken bezochten we Gallery Ra, waar nu o.a. een expositie te zien was van Peter Bauhuis; een docent van Alchimia. Het was leerzaam om de verschillende opzet te zien en namen te noteren van interessante sieraden makers.
Lang konden we niet blijven, want een volgend bezoek stond alweer op het programma. We bezochten het atelier van Uli Reithehofer. Zijn studio was gevestigd in een piepklein 6 hoekig gebouwtje op een brug. Op de begane grond was zijn atelier, een kleine bibliotheek op de zolder en een kelder voor de opslag van materialen en machines. Het leuke aan deze excursie in Amsterdam is dat we allemaal professionals bezoeken om te vragen naar hun ervaringen, tips en we kunnen natuurlijk alle vragen stellen die in ons opkomen! Met koffie, thee en een koekjes konden we opwarmen van het regenachtige koude weer buiten en daarna opende Uli het luik in de vloer om met zijn allen af te dalen naar de kelder. Hier konden wij een aantal fraaie kunstzinnige sieraden van hem zien.
Om 4 uur hadden we een afspraak met Astrid Berens, director van Sieraad Art Fair en zij vertelde wat er allemaal komt kijken bij het organiseren van een fair. Het was leuk om de stand van Alchimia te zien en de oud studenten van vorig jaar. Door onze vertraging hadden we echter geen tijd om de hele beurs te bezoeken en daarom komen we morgen nog een keer langs.
Aan het einde van de dag bezochten we het atelier van Lucy Sarneel, zij geeft tevens les aan de Rieveld Academie. Zij werkt veel met het zeer moeilijk te bewerken materiaal zink en creëert daarmee prachtige sieraden. In de avond gingen we met haar uit eten in een gezellig restaurant.
Doris nam ons in de avond mee naar een typisch Amsterdams cafe met veel glitters, truttige versieringen en een eigenaar en eigenaresse à la Jordaan.Zondag 4 november gingen we op de fiets naar het stedelijk museum die net 3 weken geleden heropend is. Het was super druk en chaotisch, maar zeker de moeite waard om te bezoeken. Er was een afdeling met contemporary Jewellery te zien en zalen met werken van bekende namen als o.a. Mondriaan, Monet, Kandinsky en Picasso.
Een tweede museum voor de dag was optioneel en daar had niemand echt zin in. We gingen daarom naar het atelier van Estela, onze gids. Door de hevige regen kwamen we drijfnat aan, maar gelukkig konden we binnen rond de gaskachel drogen en opwarmen! Met wat eten en drinken vertelde Estela wat over haar carrière en de sieraden die ze gemaakt heeft.
Toen het droog was zetten we koers richten de Westergasfabriek voor een tweede bezoek aan Sieraad Art Fair. Nu hadden we meer tijd om rond te lopen, sieraden te bekijken en te kletsen met bekenden die ik tegen kwam.
Ik vond dat de fair dit jaar op een positieve manier veranderd is, vooral het meer internationale karakter sprak mij aan. Zo krijg je als bezoeker een completer beeld van wat er zoal over de hele wereld gemaakt wordt en waar iedereen mee bezig is.
In de stromende regen fietste ik als een dolle naar het restaurant waar ik had afgesproken met mijn ouders, broer en zijn vriendin. Ik kwam doorweekt aan, maar het was heel leuk om ze weer even te zien, bij te kletsen en gezellig samen te eten. Het bezoek was maar kort, dus ik verheug me erop om in december weer even drie weken thuis te zijn!
Met twee tassen aan spullen vertrok ik later op de avond weer richting het appartement.
Van mijn klasgenoten hoorde ik dat ze er een hele dobber aan hebben gehad om alleen de weg terug te vinden in het donker!
Maandag 5 november brak helaas alweer onze laatste dag aan. We begonnen met een heerlijk ontbijt in het huis van Ruudt Peters. Tijdens het eten stelden wij persoonlijke vragen die we eerder al hadden voorbereid en waren we nu in de gelegenheid om meer te weten te komen over zijn persoonlijkheid, manier van werken en ervaring als deskundige uit het vak! Vervolgens kregen we een rondleiding door het huis en mochten we nog een kijkje nemen in zijn prachtige atelier. Licht, ruim en volop werkplekken om verschillende technieken uit te voeren. We kregen ook al vast een voorproefje op de nieuwe collectie waar Ruudt mee bezig is.
Na het ontbijt vertrokken we richting de Rietveld Academie, waar Lucy ons een rondleiding gaf binnen de sieraden afdeling. Het was erg interessant om te zien waar de studenten mee bezig zijn. Het was leuk om te zien wat de verschillen en de overeenkomsten waren met Alchimia.
Wat ik niet verwacht had was het internationale karakter van de sieraden afdeling. Er waren bijna geen Nederlanders en de studenten kwamen van over de hele wereld.
Voor de laatste dag gingen we met zijn allen lunchen en toen moesten we alweer afscheid nemen van onze super gids Estella.
Aangezien ik in Nederland woon gaat iedereen er vanuit dat ik de weg weet in Amsterdam, dus ik fietste voorop en de hele stoet reedt achter mij aan! Gelukkig was het niet zo moeilijk en fietsen we zonden problemen naar Centraal Station. Daar konden we de fietsen inleveren en nog twee uur in stad rondlopen voordat we bij het appartement moesten zijn. Een klasgenoot had een extra koffer mee genomen om te kunnen shoppen, dus zij verheugde zich op dit moment!
