Kunstenaar in wording!

Voor maandag 18 januari stond er een nieuwe les op het programma, gegeven door Lucia. Ik wist niet wat me te wachten stond, maar algauw werd duidelijk dat het lessen zijn over praktische zaken waar een professionele kunstenaar mee te maken krijgt. We gaan van haar o.a. leren hoe je een goede mondelinge presentatie kunt houden over je werk, het bepalen van de prijs, een goede naam voor je sieraden bedenken, contact leggen met galerieën en we gaan een eigen boek ontwerpen/ maken over je werk.
We begonnen met een interessante, maar moeilijke opdracht. Om te kijken hoe anderen tegen je werk aankijken, moesten we voor iedereen twee woorden opschrijven die jij toepasselijk vind. Daarna lazen we voor iedereen alle woorden op en mocht je vragen stellen aan klasgenoten die jou opmerkelijke en/ of interessante woorden hebben toegekend. Voor mij werd er bevestigd dat ik nog heel erg zoekende ben naar mijn eigen stijl en wat ik wil laten zien in mijn sieraden. 
De volgende opdracht was het schrijven van een statement. Kunstenaars doen dit om een de toeschouwer een toelichting te geven over zijn of haar inspiratie en gedachtengang. Om te oefenen moesten we een statement schrijven voor een plastic flesje, met nog een beetje frisdrank erin! Het was leuk om te horen hoe verschillend alle uitwerkingen waren. 

19 en 20 januari gingen we verder met de armband. Na het vlakschuren van de ringen, moesten we aan twee kanten een bodemplaat vast solderen. Na het op maat walsen, zaagde ik twee ringen uit die iets groter waren dan de armband. Daarna soldeerde ik eerst een kant vast en controleerde of het soldeer mooi rond gevloeid was. Nu kon ik de andere kant vast solderen, die de hole ruimte van binnen afsluit. Door de hitte, was de armband niet geheel meer zuiver vlak en dit moest ik wwear corrigeren met de hamer. Daarna soldeerde ik de armband dicht en daar was best veel hitte voor nodig en heel veel soldeer! 
Na het schoon koken in vitrex, bleek dat de naad nagenoeg overal dicht gesoldeerd was, op twee plekjes na. Ik wilde deze meteen dicht solderen, maar ik moest luisteren naar de Italiaanse docent die de naad mooi genoeg vond! Met de zaag haalde ik het overtollige materiaal weg en daarna vijlde ik de armband een heel stuk strak.

Donderdag 21 januari had ik geen les en dus de hele dag de tijd om verder te werken aan mijn project. Ik had vorige week prachtig hout gevonden aan de oever van de rivier en daar wilde ik iets mee gaan doen. Ik stalde al het hout uit en koos daarvan een stuk  zwart hout die ik wilde combineren met het blanke gekochte hout.(het hout is zwart geworden door organismen in de rivier en is dus niet verbrand!). Ik zaagde en vijlde uit het blok hout een ruwe abstracte stronk en daarna vijlde ik de aansluiting passend voor de natuurlijke variant. Een hele klus, maar ik was blij met het resultaat.  
Vrijdag 22 januari ben ik in de ochtend eerst begonnen met huiswerk. Na het schrijven van een statement voor een flesje, moesten we een langer statement schrijven voor jezelf. Het viel niet mee en ik ben benieuwd naar de reactie van Lucia tijdens de volgende les, maar hier volgt mijn statement:

Statement

“Destroyed Beauty”

Lost in nature. Everywhere green. Green like a wall that blocks the view. I can see nothing else. I don’t now where I am, but the scenery is overwhelming. Beauty, all around me.

Trees huge like I’ve never seen before. Exotic plants are growing in the most beautiful shapes and some fragrant flowers add colour to the whole. A loud noise is coming closer, but I don’t know what it is. The noise is becoming louder. Suddenly a colourful group of birds is flying over. Then a roar in the tree, a swinging monkey past.

Again a loud noise and before I know what is going on, a tree is falling down. Everything is black.

When I open my eyes a feeling of emptiness gives way to disbelieve and grieve. A barrow plain, up to the horizon and fire everywhere. Destroyed beauty, I hope it was a dream.

Daarna ben ik naar school gelopen om verder gegaan met zagen, hakken en vijlen in hout. Ik loop altijd door een pittoresk Italiaans straatje, met kleurrijke huizen, blauw en groene luiken, kruiden voor het raam en vandaag was daar een schilder aan het werk om het tafereel vast te leggen op doek! Je ziet wel vaker schilders die een aquarel schilderen voor de toeristen, maar hier was een kunstenaar echt aan het werk en dat maakte het specialer. 

Voor mijn project had ik veel ideeën, maar het bleek onmogelijk om ze in een korte tijd uit te voeren. Twee stukken hout liet ik links liggen, om uiteindelijk verder gaan met een stuk rivierhout en maakte daar een ring van. Een ring uit de onderwereld, die je al dragende verbind met de bovenwereld! De ring is nog niet af, maar hier alvast een foto. Zoals denk ik wel op de foto te zien is, zit de ring niet echt comfortabel, maar dat is juist de bedoeling voor een ring uit de onderwereld!

Aan het einde van de dag ben ik tegen zonsondergang langs de rivieroever gelopen, omdat Florence dan prachtig sfeervol verlicht is!