Houthakken!!!

Na een weekend hout verzamelen in de bossen van Fiesole en het afronden van de laatste proefjes, brak maandag 14 januari weer de week aan met Ruudt Peters. 
We begonnen rustig met het bespreken van ieders vakanties en daarna presenteerden we de voortgang van onze projecten. Ruudt was tevreden over de eerste uitwerking en ik kreeg de tips mee om dieper op het concept in te gaan en hij wilde meer vorm zien.
Dinsdag 15 januari opende klasgenoot Francesca haar installatie in de vooretalage. Een serie objecten had ze gemaakt, geïnspireerd op het gemis van de vaderfiguur in haar leven. Ze presenteerden het werk aan ons en daarna bespraken we samen met Ruudt de inhoud en opstelling van de expositie. Het is nog best ingewikkeld om je werk zo te presenteren, dat het correspondeert met wat je wilt laten zien en om de aandacht van de toeschouwer te trekken. 

Daarna had ik een uur lang een persoonlijk gesprek met Ruudt, over mijn project Upper- and Underworld. Ik haalde mijn proefjes uit een koekjestrommel en kreeg meteen te horen dat Ruudt graag wat groter werk van mij ziet, dan dit koekjes-formaat! Daarnaast wilde hij meer vorm zien, waarin ik het contrast tussen de twee werelden uitbeeld. Daarbij moet ik niet simpelweg het contrast opzoeken tussen wel en niet verbrand hout.
Ruudt ziet graag dat ik een stap verder ga en ook eens niet draagbare sieraden maak! Voor vrijdag moet ik er een presenteren…
Gelukkig was ik goed voorbereid met het sprokkelen van hout en kon ik na de bespreking meteen aan de slag. Als Ruudt vraagt om groter werk en niet draagbaar, dan kan hij dat krijgen! Ik haalde een grote schijf cipressenhout uit mijn tas en ik ben daarmee aan de slag gegaan. In mythologieën is de wereldboom de verbinding tussen alle werelden; met de wortelen die tot in de onderwereld groeien en de boomtoppen die tot aan de hemel rijken en deze ondersteunen. Met de zaag, hamer en bijtel ben ik het hout gaan bewerken en dat viel nog niet mee. Het hout was bijzonder hard en het zagen duurde lang.

Woensdag 16 januari had ik de ochtend vrij om verder te zagen en te hakken in het hout. Langzamerhand werd het omgevormd tot amulet en begon deze vorm te krijgen.
Om twee uur hadden we een groep discussie met Ruudt. Zelf deed hij dat vaak met de studenten aan de Rietveld Academie en hij vond het goed om dat ook met ons te doen. We kregen van te voren allemaal de opdracht om met een vraag te komen betreffende het onderwerp sieraden. Er zijn verschillende vormen van sieraden maken (contemporary jewellery, modern jewellery, fine art jewellery enz.) en mijn vraag was dan ook wat precies de verschillen zijn en wat wij hier doen op school! Ik was niet de enige met deze vraag, want veel anderen hadden ook iets soortgelijks.

Ruudt legde uit dat veel sieraden makers zich 'Contemporary jewellery makers' noemen, om aan te geven dat ze iets anders doen dan de massa. Het is echter een verkeerde benaming, want iets wat je nu doet is modern/ vernieuwend en dat deden ze vroeger ook. Het zegt dus meer iets over de tijd, dan het soort werk. Ruudt gebruikt liever de naam Art Jewellery. Sieraden kunstenaars onderscheiden zich van designers, door het uitbeelden van een concept/ betekenis in een sieraad en dat gaat dus verder dan een mooie/ interessante vorm. Er zijn veel vragen aan bod gekomen en het was erg leerzaam en leuk om te doen.
Daarna had ik mijn tweede persoonlijke gesprek met Ruudt. Hij was blij met het grote houten project dat ik opgestart had en vond het interessant om te zien wat voor sieraad daaruit komt. Ik kreeg nu echter de opdracht om voor vrijdag ook nog een wat kleiner sieraad te presenteren. Daarbij moet ik gebruik maken van ingekocht hout, zodat ik puur aan de vorm moet werken en geen houvast heb aan de natuurlijke vormen van het hout.
Tegen het einde van de middag kocht ik een geoxideerde ijzeren zware ketting van 3 meter, waarmee ik het amulet tot collier voltooide!
Donderdag 17 januari begon mijn dag al vroeg met het inkopen van hout. Op school had ik al rondgevraagd naar een winkel met hout, dus ik wist waar ik zijn moest. Kleine stukken hout waren relatief duur en daarom kwam ik op school aan met een flinke balk hout.

Een dag de tijd heb ik om een sieraad op te leveren en ik ben aan de slag gegaan met de inspiratie van de 'Tree of Life', uit het bijbelse verhaal met Adam en Eva. In twee abstracte vormen ben ik de boom en de appel gaan uitbeelden en zocht daarin het contrast tussen twee werelden. Het hout was makkelijker om te bewerken, maar het was lastig om te bedenken wat voor vorm ik kon gebruiken om mijn concept uit te beelden. Zelf ben ik niet echt te spreken over wat er ontstond, maar allemaal schoolgenoten vonden het interessant om te zien wat ik aan het maken was!

Na vele uren zagen, hakken,vijlen en schuren; werd de dag onderbroken door een les 'Mindmappen' door klasgenoot Nur en docent Ruudt. Nur werkt met het thema Mindmappen, waarbij ze objecten en sieraden maakt die corresponderen met het web aan woorden uit haar gedachten. Op twee grote vellen papier stond 'jewellery' en wij kregen de opdracht om woorden op te noemen die in je gedachte opkomen. Zo ontstond er web aan woorden en met bogen werden connecties in beeld gebracht van woorden die in relatie met elkaar staan. Er werden flessen wijn ontkurkt en er kwam chips op tafel! Vervolgens deden twee klasgenoten individeel een mindmap. De conclusie was dat je met de groep meer chaos creëert, dan structuur van de gedachten in je hoofd en dat je dit dus echt individueel moet doen.

In de avond maakte ik het tweede sieraad af met een fijnere ijzeren ketting en de appel schilderde ik roze/rood.
Vrijdag 18 januari presenteerde iedereen het resultaat na een week hard werken in het bijzijn van Ruudt, Lucia en Doris. Ik had twee nieuwe sieraden om te laten zien en kreeg positieve reacties. Ruudt vond vooral het grote zware amulet, geïnspireerd op de wereldboom, erg sterk. Omdat ik meer inhoud moest verwerken in mijn werk, vertelde ik het verhaal erachter; maar dat was weer te veel van het goede! Een aanwijzing wat mijn inspiratie was is voldoende. In de komende weken moet ik verder werken in hout en blijven zoeken naar de visuele verbinding tussen twee werelden. 
Rond 1 uur waren alle presentaties geweest en begon het weekend!


Voordat weer een paar dagen met buien aanbreken, wilde ik nog even genieten van de heerlijke zonnige en warme dag met 14 graden. Zonder plan ben ik door de stad gelopen en besloot uiteindelijk om de rivier de Arno een stuk af te lopen. In verte zag ik groene bosrijke heuvels en nog verder weg de vers besneeuwde bergtoppen. Ik liep nu langs een deel van Florence waar ik niet eerder geweest ben en het werd onverwacht nog een hele mooie wandelling. Langs de rivier en door kleine parken liep ik de stad uit en kwam in het meer landelijke deel van Toscane terecht. Kleine dorpjes, olijfplantages tegen de heuvels en kiezelstranden langs het water. Ik kwam bergen rivierhout tegen in prachtige afgesleten vormen en kon het natuurlijk niet laten om wat mee te nemen voor mijn project! De zonsondergang was prachtig langs de rivier en ook bij aankomst in Florence nog een sprookjesachtig zicht op de stad. De eerste foto van deze blog maakte ik bij schemering.