Ik had nieuwe ideeën voor mijn Underworld project, maar omdat ik met foam werk moet dat buiten in de patio gebeuren; in de regen dus..! Vorige week was ik begonnen om foam te kleuren met acrylverf en dit in de oven te stoppen. Hierdoor ontstonden mooie structuren, maar ik was nog niet tevreden over de vormen. In het weekend heb ik mijn huis/klasgenoot Maria geraadpleegd, want zij heeft al meer gewerkt met deze techniek en de conclusie was dat ik meer verf moest gebruiken.
Na een aantal proefjes besloot ik om te stoppen met deze techniek, omdat ik maar weinig interessante vormen zag ontstaan. Ik besloot om weer foam objecten te gaan maken op de oude manier, smelten in aceton en verhitten met de föhn. Nu probeerde ik om een soort grotten te maken, met een buitenkant geïnspireerd op lava structuren. In de middag hadden we een groepsbespreking met Lucia en Doris. Nadat iedereen zijn werk had uitgestald, mochten we weer uitleggen waar je mee bezig bent geweest. Ik kreeg te horen als feedback dat ik een goed proces heb neergezet en dat ze het konden waarderen dat ik verschillende technieken heb uitgeprobeerd wat betreft de foam. De conclusie was dat de visuele verschillen echter niet heel erg groot zijn en dus adviseerden ze mijn om naar nieuwe materialen te zoeken die je kunt combineren met de foam. Verder kreeg ik de tip om mooie materialen aan de foam toe te voegen, als kleurpigmenten, edelstenen enz.
Dinsdag 13 november hadden we in de ochtend goudsmeden. We zijn bezig om een armband te maken, bestaande uit buisjes. Eerder zaagde ik 34 delen uit het zelfgemaakte buis en die moesten allemaal haaks en exact 5 mm groot zijn. Daarna moesten we haaks op dezelfde afstanden gaten boren en ik maakte de laatste vandaag af. Daarna vijlde ik soldeer weg en schuurde de buisjes allemaal strak. De volgende stap was het vast solderen van stukjes draad in een van de boorgaten van het buis. Net als alle anderen had ik het gevoel met productiewerk bezig te zijn en ik moet zeggen dat sommige stadia in het proces dan niet altijd even leuk zijn!
Woensdag 14 november deed ik de luiken en de gordijnen van mijn raam open en ik zag een compleet ander weer: na regen komt zonneschijn! Het was nog vroeg, maar nu al een stralende blauwe lucht en volop zon. Ik liep naar school en daar besloot ik om lekker te gaan werken in de zon, op het dakterras. In meerdere proefjes probeerde ik uit hoe je kunt werken met cement. Als eerste maakte ik cement met water aan en liet dit druipen over een stuk boomschors. Het resultaat is op de eerste foto te zien. Ik was erg blij met het resultaat, in de veronderstelling dat het straks heel erg hard wordt. Daarna maakte ik het tweede object op de foto, met ditmaal zwart kleurpigment en stukjes imitatie bladgoud toegevoegd. Na een paar proefjes kwam ik er achter dat de cement wel hard wordt, maar de structuur blijft bros. Gelukkig had ik een klasgenoot voorhanden die de oplossing voor dit probleem had gevonden: meng de cement aan met giethars. Ditmaal zocht ik ook de combinatie op tussen gesmolten foam en de cement en ik was blij met het resultaat.
In de tussentijd dat de cement moest uitharden ging ik lopend door de stad op zoek naar hout. Ik liep naar Piazzale Michelangelo, genoot nog even van het prachtige uitzicht bij dit heldere weer en daalde af naar de rozentuin. Ik stond versteld hoeveel bloemen hier nog in bloei stonden, het leek wel zomer!
Uiteindelijk arriveerde ik weer op school met slechts enkele stukken hout, maar het was een fantastische lunchpauze! Voordat de les kunstgeschiedenis begon, maakte ik nog 3 schilderingen met mijn linkerhand en een serie tekeningen.
Donderdag 15 november werkte ik weer verder op het dakterras aan nieuwe objecten van cement. Ik probeerde verschillende technieken uit en gebruikte vandaag meer imitatie bladgoud. Gelukkig was het geen echt goud, want door het briesje vloog er nog wel eens een papiertje weg! Om tot nieuwe vormen te komen probeerde ik om de giethars over verschillende ondergronden heen te gieten, bijv. een glazen pot of vormen die ik gemaakt had van klei.
In de avond hadden we weer een les kunstgeschiedenis, daarom at ik voor de lunch alvast een warme maaltijd. Voor de les begon, maakte ik nog een ronde langs de rivier de Arno om de prachtige zonsondergang te bekijken. Mijn wens was nog steeds om de zonsondergang vanaf Piazzale Michelangelo te zien, maar helaas was ik daarvoor net een half uur te laat. Toen ik boven aankwam was deze al over het mooie heen. Morgen weer een kans!
Vrijdag 16 november hadden we goudsmeden en vandaag begonnen de buisjes samen eindelijk een sieraad te vormen. Deze dag bestond uit gleufjes frezen, wat veel tijd kostte, en de buisjes met het draad aan elkaar bevestigen. Het zien van resultaat is altijd leuk en dat geeft veel voldoening! Volgende week verder met de armband, maar nu eerst weekend!Net als de voorgaande dagen was het prachtig weer en ik had in de middag tijd om eindelijk de zonsondergang in volle glorie te bekijken vanaf Piazzale Michelangelo! Om drie uur ging ik weg van school en liep op mijn gemakt via de mooie rozentuin naar het uitzichtpunt. Om half 4 kwam ik boven aan en kon ik genieten van het overweldigende mooie uitzicht over Florence, onder het geel/ oranje licht van de ondergaande zon. Een kleine band met gitaar zorgde voor sfeervolle muziek en langzamerhand nam de nacht de overhand. Een mooi moment is tegen schemering, wanneer de de eerste lichten aangaan, tot het moment dat de verlichten van bekende gebouwen als de dom aanspringt. Je moet er wat tijd voor uittrekken, maar het is zeer de moeite waart om Florence donker te zien worden.
