Verjaardag en familie op bezoek!

Dinsdag 19 februari was het weer tijd om hard aan het werk te gaan, na een gezellige week met vrienden! De ochtend begon met goudsmeden en ik ging verder met de scharnieren. Na het walsen van plaat, knipte ik daar 6 delen uit die ik omboog en samen perste tot een boekje. Vervolgens maakte ik nauwkeurige openingen in de armband, waar het plaat later in vast gesoldeerd wordt. 

In de middag ben ik begonnen met een onderzoek naar het werken met giethars. Lucia zei in een gesprek dat ze vond ik nog te weinig weet over giethars, dus vroeg ik Marzia, een docente van de intensive course, om mij te helpen. Ik kreeg wat simpele tips over hoe je een bakje kunt maken van karton, tot het maken van een mal van fimo klei en hoe je luchtbellen kunt verwijderen.

Woensdag 20 februari ben ik verder gegaan met de proefjes. Nadat ik gisteren een algemene laag giethars had aangebracht, kon ik vandaag pigmenten en verf aan de giethars toevoegen. Ook maakte ik van koperdraad een vorm, waar ik giethars over heen liet druppelen. Verder probeerde ik uit om een cirkel weg te zagen uit een plaat giethars en daar weer een andere kleur in te gieten. Eerder had ik een vorm gemaakt van ebbenhout en giethars aan elkaar en vandaag ben ik deze dunner gaan frezen om te kijken wat voor effect dit heeft en ben ik een deel glad gaan vijlen en schuren om contrast te creëren met de ruwe guts streken. Ik was echter niet heel erg blij met het resultaat. De gladde afwerking past niet bij de vorm.

Donderdag 21 februari vierde ik mijn verjaardag op school en trakteerde ik cake. Van klasgenoten Lavinia, Francesca en Chiara kreeg ik een schaal heerlijke Toscaanse koekjes! Vandaag heb ik op een rustig tempo verder gewerkt aan mijn project, maar er vooral een leuke dag van gemaakt.

In de avond werd ik uitgenodigd om mee te gaan voor een gezellige aperitief in de stad met heerlijke Italiaanse lekkernijen! 

Vrijdag 22 februari heb ik besteed aan huishoudelijke taken als schoonmaken en bootschappen doen. In de avond had ik les van Doris, die weer interessant vertelde over de bekende Duitse sieraden makers. Doris is altijd even enthousiast en vrolijk en verteld een hoop leuke anekdotes rondom de kunstenaars waarbij ze afdwaalt van de hoofdpunten..! Gelukkig houdt ze een diapresentatie en brengt de volgende slide haar vanzelf weer terug bij het verhaal!

Na de les ben ik meteen naar Hotel Annalena gegaan, waar eerder deze avond mijn familie was aangekomen. Mijn moeder kon er door omstandigheden helaas niet bijzijn, maar een gezellig weekend brak aan met mijn oma en twee tantes!
Iedereen had honger en dus zijn we opweg gegaan naar een typisch Italiaans restaurant voor een gezellige avond. Mijn verjaardag hebben we ook nog gevierd en ik werd weer goed verwend met kaarten en cadeaus!
Zaterdag 23 februari stond ik om 9 uur op de stoep bij het leuke Florentijnse hotel Annalena om met mijn familie te ontbijten. Met een heerlijk buffet en een cappuccino was het een goede start van de dag!

Als gids nam ik mijn oma en tantes mee door de stad. We begonnen bij de Ponte Vecchio, waar we een prachtig uitzicht hadden op de besneeuwde Toscaanse heuvels!  

Via het prachtige plein van Piazza della Signoria liepen we richting de Dom om de beroemde fresco's in de koepel te bekijken. Daarna zijn we langs de San Lorenzo kerk gelopen, om vervolgens de straat met marktkramen te betreden. Een kijkje in de grote overdekte markthal is altijd leuk om te zien en we proefden daar heerlijke Italiaanse specialiteiten als salami's en zongedroogde tomaatjes. 

Langs een paar chique winkelstraten zijn we naar Piazza della Republica gelopen, om op te warmen bij een chique oud Florentijns cafe uit 1846.
Voor de lunch liepen we verder naar een populair restaurant, waar we een heerlijke pasta hebben gegeten en op z'n Italiaans een glas wijn!

In de middag zijn we gaan winkelen in het centrum van Florence, hebben we een warenhuis bekeken en gingen we op de foto bij het beeld Il Porcellino zodat je nog eens terugkeert naar deze prachtige stad! 

Tegen het einde van de middag begon het hard te plenzen en ging de regen langzaam over in natte sneeuw. Tijd om lekker warm te zitten in een chocolaterie met koffie en een lekker gebakje! 

Toen het droog was, zijn we door een smal straatje met leuke winkels naar Piazza Santa Croce gelopen, waar we de kerk en het klooster bezocht hebben. Naast de kapellen met bijzonder oude fresco's, liggen hier beroemdheden begraven als niemand minder dan Michelangelo en de wetenschapper Galileo. 

In de avond zijn we uit eten geweest bij een voortreffelijk restaurant, vlakbij het hotel. Het was nog rustig toen we aankwamen, want Italianen zijn gewend om later te eten! Hierdoor werden we wel op onze wenken bediend en het eten was echt heerlijk. Als voorgerecht hadden we het bijzondere gerecht: Fiore Nero Pecorino e Cozze: (zwarte bloem, kaas en mosselen). Toen het gerecht binnenkwam had iedereen even zoiets van wat is dit voor verbrand eten? maar het was bijzonder smakelijk!

Na een heerlijk hoofdgerecht van mals vlees, sloten we de avond af met een warm chocoladetaartje. Een echte verwennerij!

Zondag 24 februari scheen de zon toen we na het ontbijt de stad inliepen! Bij de waterkant konden we nog even genieten van het mooie weer en daarna liepen we kris kras door de stad naar swerelds oudste kunstacademie waar nu Galleria Accademia in gevestigd is. In dit museum bekeken we een verzameling kerkelijke kunst, een collectie oude Medici muziekinstrumenten en natuurlijk de bekende beelden van Michelangelo; met zijn beroemdste werk de David! Florence staat bekend om de Renaissance fresco's en het leuke aan dit museum is dat we konden zien hoe deze gemaakt worden; erg interessant.

Na een geslaagd museumbezoek hebben we een ommetje gelopen naar een van de meest authentieke pleinen van Florence en zijn we in de buurt van de Dom weer gaan lunchen bij hetzelfde restaurant, aan dezelfde tafel en zelfs naast dezelfde man als gisteren! Vandaag weer een andere lekkere pasta gegeten, wat zijn de Italianen daar toch goed in!

In de middag was het half bewolkt, half zoning en liepen we door de prachtige Boboli tuin. Het uitzicht over de Toscaanse heuvels met de gekleurde villa's, begroeid met cipressen en olijfbomen blijft adembenemend!

Via de uitgang tegenover het hotel verlieten we het park en kon oma rusten. Samen met Katia en Birgit ben ik nog naar een gezellige wijnbar geweest voor een goed glas wijn en een lekker hapje van brood met olijfolie, zeezout en een heerlijke paté. Bij een tweede glas wijn hoopten we hetzelfde hapje te krijgen, maar helaas; alleen maar kaas!

De laatste avond aten we weer heerlijk in hetzelfde restaurant en toen zat een leuke dag er weer op. 
Maandag 25 januari kon ik nog een keer gezellig ontbijten in het hotel en daarna liepen we richting Alchimia om de school van binnen te bekijken. Nog even konden we genieten van het mooie uitzicht aan de waterkant van Florence en een otter nest onder aan de brug en toen was het helaas alweer de tijd om naar het station te lopen en afscheid te nemen.
De laatste weken waren super gezellig met vrienden en familie op bezoek, maar nu is het toch echt weer de tijd om hard aan het werk te gaan!

Vrienden op bezoek in Florence!

Zondag 10 februari begon met het schoonmaken van mijn kamer, de keuken, de hal en twee badkamers! We hebben een rooster, maar mijn huisgenoten kan ik niet dwingen om het exact op deze dag schoon te maken en dus deed ik het allemaal maar zelf! 
In de avond liep ik naar het station waar ik vrienden uit Nederland opwachtte! Lotte, Dimphy en Merlijn waren naar Pisa gevlogen en kwamen rond 7 uur aan op het station van Florence! Een super gezellige week brak aan!
We liepen met de koffers naar mijn kamer waar Lotte gezellig bleef logeren en met Dimphy en Merlijn liepen we naar hun appartement in een typische royale Toscaanse villa in de groene heuvels van Florence.
De eerste avond begon goed met een heerlijke pizza bij het restaurant Gusta pizza. Je moet er wat voor over hebben, wachten in de kou buiten en je een weg banen door de menigte binnen, maar dan heb je wel een echte Italiaanse steenoven pizza!
Maandag 11 februari had ik school in de morgen, dus stond ik stilletjes op en ben om 9 uur naar school gegaan. In de vroege ochtend sneeuwde het licht en de daken waren een beetje wit! Lucia liet ons een voor een de statements oplezen en daarna kregen we commentaar van haarzelf en de klas. Mijn statement vond Lucia goed omdat ik inspeel op de gevoelens van de lezer. Het contrast tussen, enerzijds het sprookjesachtige en anderzijds het dramatische einde; maakt mijn statement krachtig. Wel moet ik wat details weglaten, die alleen maar afleiden van het geheel.
Daarna vertelde Lucia over het boek dat we moeten gaan maken. We bespraken alle voorbeelden van voorgaande studenten en kregen te horen waar het boek aan moet voldoen. Het boek moet dezelfde uitstraling hebben als je werk. Je vertaalt je concept eigenlijk in iets leesbaars.

In de middag trof ik het groepjes aan in een cafe tegenover Palazzo Pitti. Na een glas chocolademelk om op te warmen, zijn we begonnen aan een stadswandeling met mij als gids! We zijn langs de mooiste pleinen van Florence gelopen, hebben een kijkje genomen in de Dom en in de avond heb ik met keuken assistent Dimphy een lekkere pasta op tafel gezet. 
Dinsdag 12 februari was Ruudt Peters gearriveerd en begon een tweedaagse lesweek. In de morgen begon Ruudt met een interessante lezing over zijn nieuwe werk dat hij maakte in China.
In de middag ben ik verder gegaan met mijn project. Vorige week had ik mijn ebbenhouten- en giethars object, door het midden gezaagd en een giethars deel aan het ebbenhout vastgelijmd. Vandaag freesde ik de overgang tussen de twee delen vloeiend en was ik voorbereid voor mijn gesprek met Ruudt morgen. 

Aan het einde van de middag hadden we met de klas en Ruudt een discussie over: moeten sieraden draagbaar zijn? wat is draagbaar? en wat zijn de grenzen van sieraden? Het was een leerzaam gesprek en de conclusie was dat een duidelijke definitie nog niet zo makkelijk is. Wat voor de een draagbaar is, kan voor de andere ondraagbaar zijn en we kunnen spreken van praktische en fysiek ondraagbaar.
s'Avonds herenigde ik weer gezellig met Lotte, Dimphy en Merlijn en maakte we een lekkere pasta met tonijn.
Woensdag 13 februari had ik in de morgen een gesprek met Ruudt. Hij was tevreden over mijn proces en gaf tips mee hoe ik verder kon gaan. In het begin van het jaar werkte ik meer vanuit het materiaal en te weinig vanuit het concept en nu was mijn concept weer teveel zichtbaar in mijn objecten! 
Vanaf nu ben ik gestart met een tweede project: het maken van een ring voor een buur. Ik ga als opdracht mijn Chinese huisgenoot Monica vragen naar het meest gekke getal in het Chinees en dat is het aantal proefjes die ik moet maken. Bij dit project ga ik compleet tegenovergesteld werken van wat ik nu doe. Eerst proefjes maken en ditmaal geen objecten, maar ringen en daarna pas aandacht besteden aan het concept. Mijn twee projecten kunnen door elkaar beïnvloed worden en uiteindelijk zelfs een project worden. 
In de middag zocht ik Lotte, Dimphy en Merlijn op bij Piazza della Signoria en zijn we naar een broodjeszaak gelopen waar de rij tot op de straat stond. In deze piepkleine zaak, lieten we heerlijke vers belegde broodjes maken; met alle specialiteiten waar de Italianen goed in zijn. Zittend op de muur aan het water, genoten we van de lekkere lunch, de heerlijke zon en het zicht over de rivier en de Ponte Vecchio. Na de lunch zijn we naar het station gelopen, om Audrey en Wynne op te wachtten. Zij waren via Zürich naar Florence gevlogen en samen liepen we richting hun B&B. Ik had school in de middag en verliet de groep voor een groepsgesprek. In het kort vertelde we allemaal wat over ons werk aan Lucia, Doris en Ruudt en daarna kregen we commentaar. 
De eerste avond met zijn allen kookten we bij mij thuis pasta Carbonara, waarvan ik het recept had gevraagd aan Italiaanse klasgenoten. Echt op zijn Italiaans genoten we aan een lange tafel van gezellig bijkletsen, heerlijk eten en een glas witte wijn!

Het resultaat na een avondje koken!

Ingepakt en wel de trappen af voor het trotseren van de kou!

Donderdag 14 februari had ik alleen in de avond een korte les en dus de hele dag de tijd om gezellig met z'n de stad in te gaan! Als eerste brachten we een bezoek aan Alchimia om te laten zien waar ik mee bezig ben en het is natuurlijk leuk om te zien hoe de school er van binnen uit ziet. Op ons gemak zijn we daarna de rivier over gestoken en op schoenen jacht gegaan! Iedereen was toch niet helemaal gewend aan het vele lopen in Florence en Lotte moest nog een paar schoenen hebben met een betere zool! Nog even op de foto met de meest Fashion en onpraktische schoenen, maar toen viel de keuze toch op een leuker exemplaar!

Het was een zonnige dag en we besloten om de koepel van de Dom te gaan beklimmen. Ik loop zoveel in Florence dat ik zonder moeite boven stond, maar mijn Nederlandse vrienden hadden daar wat meer moeite mee… Moe van de klim genoten we van het uitzicht over de stad en eenmaal beneden aangekomen, moesten de meesten even uit heigen en constateerde we bij Lotte trillende benen! 
Het Italiaanse vers belegde broodje was een traditie geworden voor de week en we aten deze weer op in de stralende zon. In de middag zijn we door de stad gelopen, richting de Chocolade fair die deze week speciaal voor Valentijn was gebivakkeerd op het plein van Santa Maria Novelle. Overal heerlijke chocolade repen, bonbons, drankjes, chocoladefonteinen en zelfs chocolade in gereedschapsvormen inclusief geroesde uitstraling. Natuurlijk overal proeven en chocolade kopen, maar niet alles viel even in de smaak… Merlijn en ik waren nieuwsgierig naar de smaak van 100% pure chocolade. Toen Dimphy daar een muizenhapje van nam, rolden de tranen over hangen wangen van de bittere smaak; dat was een mooi moment om te zien! De verkoopster bood geschrokken zoete chocolade aan!

Op een terrasje konden we even uitrusten van de vermoeiende dag en daarna beken we de zonsondergang vanaf de rivierkant. 
In de avond moest ik toch er weer richting school voor de laatste les van de week. 
We hadden les van Riccardo, waarbij twee klasgenoten een presentatie hielden over de kunstenaars die werken met performance en body als thema.
Deze avond hadden we besloten om weer gezellig uit eten te gaan en de keuze viel nogmaals op Gusta Pizza, omdat de pizza's daar zo lekker zijn! Voor ik het vergeet en weer weg ben uit Italië, nog even een foto van een echte traditionele steenoven!

Natuurlijk ook nog even een foto van de groep, al wilde iedereen liever meteen aanvallen! 

Tijdens een avondwandeling liepen we door de chique winkelstraten van Florence en keken we vol bewondering naar de plaatselijke mode! De bontjassen kregen al snel de bijnaam, Furby's!

Vrijdag 15 februari zijn we op ons gemak op gestaan en hadden we een laat ontbijt. Daarna zijn we door de stad gelopen en bezochten we leuke winkels voor de benodigde tassen, hebbedingen en souvenirs! Tijdens de lunch weer genieten van een lekker broodje en het zitten in de zon.In de avond hebben we met zijn alleen een lekkere lasagne gemaakt, naar Italiaans recept. 
Zaterdag 16 februari begonnen we in de ochtend weer met een bezoeken aan het oude centrum en luisterden we bij Piazza Santa Croche naar een bandje van Italiaanse muziek. Na de lunch begonnen we aan een prachtige wandeling richting het hoger gelegen Piazzale Michelangelo. We verlieten Florence, via de oude stadspoort aan het einde van mijn straat en vervolgden de tocht langs statige lanen met prachtige villa's, een mediterraan park en smalle straatjes met gekleurde huizen en olijfbomen langs de oude stadsmuur. 

De wandeling en de klim omhoog werd meer dan beloond met een magnifiek uitzicht over Florence en de Toscaanse heuvels. Het was een super heldere en zonnige dag, dus we konden ver kijken. 

We klommen nog verder naar de iets hoger gelegen San Miniato kerk, waar we tegen sluitingstijd bijna werden ingesloten op het kerkhof.
Tijdens de zonsondergang zaten we op de trappen onder Piazzale Michelangelo, genoten nog even van een gitarist die een sfeervolle muzikale bijdrage leverde en ontkurkten we met de grootste moeite een wijnfles! 

De week is echt voorbij gevlogen en vandaag brak helaas alweer de laatste avond aan. Met zijn allen zijn we uit eten geweest bij een heerlijk authentiek Italiaans restaurant en sloten af met een toetje tot slot.

Zondag 17 februari maakten we nog een korte ronde door de stad om de laatste souvenirs in te slaan en om 1 uur zijn Lotte, Dimphy en Merlijn op de trein gestapt naar Pisa. 
Met Audrey en Wynne heb ik nog een gezellige dag gehad en maakten we een mooie wandeling door de Boboli tuin. De krokussen stonden in volle bloei, dus de lente is toch echt aangebroken!

Later die middag liepen we lang het altijd gezellige plein van Santos Spirito, waar een zondag markt werd gehouden met veel Italiaanse specialiteiten. Voor de avond gingen we op zoek naar een aanbevolen restaurant in een kelder, maar daar was geen spoor van te bekennen (tot later op de avond). 

Het was nog te vroeg om te eten, dus borrelden we nog gezellig in een leuk cafe bij mij in de straat. 

Tegen zonsondergang zagen we aan de waterkant weer een grote zwerm zwaluwen voorbijvliegen die prachtig donker afstaken tegen de roze/ oranje lucht. 

De laatste avond met Audrey en Wynne, hebben we gezellig gegeten in een heerlijk restaurant die in een oud klooster gevestigd is. Als voorgerecht een Italiaanse bruchetta, gevolgd door een heerlijke lasagne en een tiramisu na. 

Maandag 18 februari was het helaas alweer tijd om afscheid te nemen en kwam er een einde aan een super gezellige week, die ik niet snel zal vergeten! 

Nieuwe technieken

Maandag 4 januari ging ik verder met het project in ebbenhout. De ruwe vorm had ik uit het blok hout gehakt en nu was het moment aangebroken van afwerken. Voor het weekend had ik al een klein begin gemaakt met afwerken en voorzag toen al dat het een hele klus zou worden! Met de vijl probeerde ik het makkelijkste stuk glad te krijgen, maar het kostte toch nog veel tijd en ik vond het ruwe effect mooier. Ik besloot om bolfrezen in verschillende maten te gebruiken en zo had ik het object in een veel sneller tempo afgewerkt.

Rond half 3 had ik een gesprek met Lucia en Doris en de kritieken waren heftig. Ze hadden allebei een lading minpunten te bespreken, maar benadrukte dat het erbij hoort als je een kunstopleiding volgt! Ik kreeg de opdracht om meer gereedschappen te kopen, om sneller en makkelijker te kunnen werken. Daarnaast vonden ze mijn object van ebbenhout absoluut geen Kunst, maar meer een Afrikaans beeldhouw werkje! Verder besteedde ik teveel tijd aan de proefjes; Lucia benadrukte nog eens dat het slechts proefjes zijn en nog geen meesterstukken. Om dit te doorbreken kreeg ik de opdracht om mijn object uit ebbenhout in tweeën te zagen om er een ander materiaal mee te combineren.
In de middag heb ik nog even verder gewerkt en ben daarna op pad gegaan om meer speciale houtgereedschappen te kopen.

Dinsdag 5 januari ben ik proefjes gaan maken met het gebruik van giethars. Ik probeerde uit om dit te kleuren met verschillende kleurstoffen en om te gieten in verschillende mallen. Vormen die ik gemaakt had van hout, drukte ik in de klei en goot daar giethars in. 
Het object van ebbenhout wilde ik combineren met een deel van giethars. Daarvoor maakte ik een mal van het object in siliconen en dit moest een dag drogen.
Van een paar weken geleden had ik nog rivierhout liggen en daar zat een stuk bij die me deed denken aan boomwortels. Voor mijn concept had ik bedacht dat de sap stroom het verbindende element is tussen de worstelen en takken van een boom. In een proefje zaagde ik het hout door het midden en freesde de holte waar de sap stroom doorheen loopt groter. Vervolgens heb ik deze week meerdere lagen giethars eroverheen laten druppelen, waardoor een soort sprookjes boom ontstond. 
Aan het einde van de dag had ik een gesprek met de kunstgeschiedenis docent Riccardo over mijn concept en hij vertelde hoe ik op een andere manier daartegenaan kan kijken. Ik kreeg tips mee van kunstenaars en een oude mythe van Plato die ik zou kunnen bestuderen.

Woensdag 6 januari was de siliconen mal uitgehard en kon ik deze opensnijden. Gelukkig zat het hout niet vastgeplakt aan de mal en kon ik deze er zo uithalen. Nu kon ik de mal dicht tapen en er giethars in laten gieten. Ik koos voor een groene kleur, omdat groen in de plantenwereld staat voor leven en dit in contrast is met het zwarte ebbenhout.
Verder maakte ik vandaag een object van 3 vormen gecombineerd. Een week eerder had ik een object gehakt uit hout en de zijkant daarvan had een interessante vorm waar ik wat mee wilden gaan doen. Het resultaat is op de foto hieronder te zien. Een deel is verbrand hout en een deel is gegoten giethars.

Donderdag 7 januari was ik weer een hele dag vrij en de tijd om aan mijn project verder te werken. Het spannende moment was aangebroken om het gegoten giethars object uit de mal te halen..! Helaas was het resultaat niet wat ik gehoopt had... Ik probeerde om een doorzichtige resultaat te verkrijgen, met een groene waas erin. Het object was mooi gegoten, maar volledig groen doorschijnend. Ik besloot om het gieten meteen opnieuw te doen met een groen en blauwe kleur gecombineerd. Blauw is de kleur van water, en water is de basis van het leven op aarde.

Verder deed ik een proefje waarbij ik gaten boorde in doorzichtig plexiglas. Er ontstond een soort woud van lijnen die uit twee richtingen, net niet bij elkaar kwamen.
Verder ben ik hout gaan verbranden en zocht ik uit hoe je het vlekken kunt voorkomen. Doris gaf de tip om ook het verbrandde hout te omhullen met giethars, want door de structuur trekt dit in het hout in en zal het een niet al te glimmend resultaat opleveren.
Vrijdag 8 januari werd de week afgesloten met een les goudsmeden. Ik maakte vandaag het begin aan de scharnieren. Na het uitvijlen van alle ronde holtes, kon ik passende buisjes vast solderen en gelukkig was het soldeer in een keer rond gevloeid!

In de middag haalde ik het giethars object uit de mal en dit keer was ik wel tevreden met het resultaat! Met een van te voren uitgedacht plan, zaagde ik het ebbenhouten object in tweeën en deed hetzelfde met het giethars deel. Vervolgens verlijmde ik een deel ebbenhout en een deel giethars met elkaar, waardoor er twee nieuwe objecten ontstonden! Hoewel de vorm nog flink bewerkt moest worden om de delen mooi op elkaar te laten aansluiten, was ik toch al blij met het resultaat.

Zaterdag 8 januari heb ik een ronde door de Toscaanse heuvels gelopen, richting de San Miniato kerk. Deze kerk uit 1207 wordt door veel Italianen geroemd als een van de mooiste en meest authentieke van Italië, dus daar moest ik nog een keer naar binnen! Daarnaast is het zonder meer de mooist gelegen kerk van Florence, met een prachtig uitzicht over de stad en rustieke groene heuvels en kleine dorpjes.

Ik begon met een wandeling over de begraafplaats. Ik heb nog nooit een begraafplaats zoals deze gezien. Het kerkhof stond vol met grafmonumenten; de een nog mooier en grootser dan de ander. Sommige leken op miniatuur kerken en anderen hadden weer iets weg van een boeddhistische tempel.

Daarna ben ik de kerk in gegaan en deze was inderdaad heel erg mooi. De kerk doet heel erg oud aan en was vrij donder vanbinnen. Bijzonder is dat het interieur nagenoeg in de oorspronkelijke staat bewaard is gebleven. Naast de crypte, was er een verhoogd koor waar met je met een trap naartoe kon lopen. De kerk was rijk aan 14e eeuwse fresco's en een kapel met geglazuurd terracotta. Bijzonder was een niet voltooide fresco, waar je kon zien hoe de kunstenaar de voorstelling op de muur had geschetst.