Drukte voor de laatste week

Over een week komt Ruudt weer aan uit Nederland en moeten alle opdrachten zijn afgerond. In het weekend van 24 en 25 november was ik dus heel erg druk met huiswerk. Presentaties voorbereiden en mijn onderzoek naar sieraden kunstenaars voortzetten. Deze twee dagen hield ik een korte pauze, waarbij ik liep naar een rustig vlakbij gelegen park. Hoewel de meeste mediterraanse bomen geen blad verliezen, waren er toch prachtige herfstkleuren te zien!
Maandag 26 november begonnen we de week met goudsmeden. Ik maakte vandaag de armband af. Na het solderen was deze erg vies en dus besloot ik om de armband tijdens de lunch in de afkook te laten zitten. 
Toen ik na de lunch terug kwam, kreeg ik de schrik van mijn leven. De armband lag in stukken in de vitrex. Het zuur van de afkook bleek veel te sterk te zijn en had in een paar uur al heel veel soldeer weggevreten… In Nederland was daar minstens een weekend voor nodig, dus ik begreep er niks van.  

In de middag ben ik verder gegaan met mijn Underworld project. Ik  had voor het weekend een speciale giethars aangemaakt om het cement, harder en minder bros te maken. Hier doopte ik vandaag alle proefjes in.
Daarna besloot ik om proefjes te doen naar de verschillende manieren om cement aan te maken en de kleuren die dat oplevert.

De dag werd afgesloten met een les kunstgeschiedenis, waarbij klasgenoot Maria een interessante presentatie hield over de Spaanse kunstenaar Dali.
Dinsdag 27 november ging ik vroeg naar school, om nog wat laatste proefjes te maken voor de groepsbespreking. Opnieuw zat deze week wat tegen, ik zag dat de speciale giethars mijn proefjes glimmend had gemaakt. Ik heb van alles geprobeerd om dit ongedaan te maken, maar niets hielp. Uiteindelijk gaf iemand mij de tip van een matte spray die ik kon gebruiken. Een aantal proefjes en een broche moesten hersteld worden met een nieuwe laag giethars.
In de middag begon de groepsbespreking. Hoewel Doris en Lucia heel kritisch kijken of de foto, waren ze heel erg positief naar iedereen. Over mijn werk waren ze  erg te spreken over de broche van hout met cement eroverheen (in een boomschors structuur) en de broche van cement over foam (waarbij de cement net een steen lijkt).
Woensdag 28 november werkte ik de hele dag aan het herstellen van mijn armband. Deze was maandag uit elkaar gevallen en zelfs vandaag braken er nog een aantal stukken af. Een vervelende dag dus! Aan het einde van de middag maakte ik nog een serie tekeningen. Dit moest ik weer doen met een potlood in mijn linkerhand, in mijn mond of tussen mijn tenen geklemd. Het klinkt raar en dat is het ook!, maar de resultaten waren wel interessanter dan wat ik met mijn rechterhand tekende.
Donderdag 29 november rondde ik mijn onderzoek af naar sieraden kunstenaars in Amerika. Nu had ik op de website Klimt02 alle sieraden kunstenaars beken uit Nederland, België, Duitsland, Finland en Amerika. Ik moest een lijst maken van 5 kunstenaars die me aanspreken en waarom en dat kon ik nu doen.

In de middag maakte ik de laatste proefjes voor mijn Underworld project. Ik wilde de aardlagen in de grond uitbeelden en daarvoor wisselde ik laagjes boomschors af, met cement.
De tweedejaars klas was deze week bezig met een project waarbij ze een grote serie objecten moesten maken in  verschillende materialen. Vandaag was de laatste dag en werd alles mooi geëtaleerd in de school. 
's Avonds was er weer een les kunstgeschiedenis. 
Vrijdag 30 november eindigde de schoolweek weer met goudsmeden. De armband die ik maandag afgemaakt had en gebroken was, kostte deze week nog heel wat uren om te repareren. Tijdens de les rondde ik dit af. Een nieuw huiswerk weekend brak aan… 

Underworld: Hidden Beauty

Maandag 19 november was een ingeroosterde vrije dag, om verder te werken aan je project. Mijn project: Underworld: Hidden Beauty kreeg vorig week een nieuwe impuls door het gebruik van cement, foam en hout. Geïnspireerd door lava en grotten, kwam ik op ideeën voor nieuwe vormen en technieken om met cement te werken. Ik gebruikte het gegeven dat lava over andere materialen heen stroomt, wanneer het bij een vulkaanuitbarsting naar buiten komt en dacht aan de wijze waarop druipsteengrotten worden opgebouwd. Door cement dun aan te mengen, kun je dit effect een beetje nabootsen. 
Vorige week was het er nog niet van gekomen om een sieraad te maken uit de eerste serie proefjes en daar ben ik vandaag als eerste mee begonnen. Ik had vorige week een object gemaakt, waarbij de vormgeving geïnspireerd was op stromende en gestolde/ lava. Deze heb ik omgebouwd tot broche. Aangezien ik imitatie bladgoud had gebruikt in dit object en ik daar nu een sieraad van maak; besloot ik om deze te vervangen voor de echte variant. Het was een heel gepeuter, maar uiteindelijk was al het bladgoud, zo goed als eraf. 
In de middag had ik met Doris een gesprek over het verloop van mijn project en presenteerde mijn nieuwe serie cement objecten en eerste sieraad. Het is eerste wat ze zei was: AFSCHUWELIJK!!! het bladgoud vond ze verschrikkelijk, of dit nu echt of nep is. Ik had het gebruikt om een soort goudmijn idee uit te beelden, maar daarvoor had ik beter echte grillige stukken goud kunnen gebruiken. De objecten die ik gemaakt had zonder bladgoud, vielen gelukkig wel in de smaak! De broche, waarvan ik net het imitatie bladgoud had verwijderd, vond Doris klaar en daar mocht ik niet meer aan verder werken. Wanneer je midden in een proces zit, is dat lastig om te stoppen, maar je moet ook weten wanneer iets extra's een toegevoegde waarde heeft en wanneer niet. Interessant vond Doris het 'Hidden Beauty' gegeven dat ik uitgewerkt had in verschillende materialen aan het boven en onderkant van een object. Bijv. cement aan de bovenzijde en hout of gekleurde foam aan de onderzijde. Ik kreeg de opdracht om hier op door te gaan en om nog twee objecten om te bouwen tot broche. Bij een van de broches leek het Doris leuk om een rode robijn verstopt aan de achterkant te zetten!

Dinsdag 20 november hadden we in de ochtend goudsmeden. Alle buisjes waren nu met draad aan elkaar verbonden en vandaag ik kon deze nu aan een kant vast solderen met de microflame. Dit is de eerste keer dat ik de microflame gebruik op school, dus ik moest nog even wennen. Het moeilijke is dat we een soldering moeten doen op een plek waar veel soldeernaden bij elkaar zitten. Mijn eerste soldering ging dus ook mis en ik had twee buisjes aan elkaar gesoldeerd. Ik kreeg de tip om minder soldeer te gebruiken, maar daardoor waren de solderingen niet stevig genoeg. Daarna smeerde ik polijstvet tussen de buisjes, kon ik meer soldeer gebruiken en ging het soldering verder goed! Tussendoor werkte ik verder aan het maken van de brochering voor twee nieuwe broches. Bij de eerste broche gebruikte ik staaldraad en dit kon ik makkelijk vast smelten in de foam. Bij de twee nieuwe broches had ik zacht hout als ondergrond en dat was lastiger. Ik probeerde om het staaldraad met twee componenten lijm vast te zetten, maar dat bleek later niet sterk genoeg. Er zat dus helaas niks anders op dan het staaldraad door de broche, naar boven te laten uitsteken en daar opnieuw cement overheen te gieten. Uiteraard krijg je dan kleur verschillen, maar na een tweede poging cement aanbrengen kreeg ik het gewenste resultaat. Na het uitharden van het cement, zat de brochering stevig bevestigd en werkte goed!

Woensdag 21 november ben ik verder gegaan met nieuwe proefjes. Ik probeerde verschillende technieken uit, om te kijken wat voor effect dit heeft op de kleur van het cement. Tijdens de lunchpauze ben ik naar Ford Belvedere gelopen om daar in de buurt te zoeken naar hout van olijfbomen. Het was lastig om in de stad iets te vinden, maar uiteindelijk vond ik toch een paar bruikbare stukken prachtig hout.
In de middag probeerde ik wat nieuws uit. Druipsteengrotten worden laagje voor laagje opgebouwd en ik bedacht dat ik de cement ook heel dun kan maken om zo over een object heen te gieten. Ik hing 3 foam objecten op, waarvan de vorm me deed denken aan een grot en overgoot deze met een dun laagje cement. Toen de cement uithardde zag ik dat de kleur van het cement veel lichter bleef en ik vond het contrast mooi met de kleur van de foam die je in kleine gaten kon zien.
Donderdag 22 november maakte ik de eerste broches af, zie de foto van boomschors met zwart cement. Over de ander broche was ik nog niet tevreden, omdat de nieuwe laag cement een hele andere kleur en structuur had dan de onderlaag. Dit heb ik vandaag hersteld. Verder had ik een ronde grot achting vorm gemaakt van foam, waar ik een ring in zag! Ik maakte de ronde opening voor de ring en maakte een koperen ring om daar doorheen te steken. Vervolgens heb ik onder hitte met de föhn, de ring met de foam versmolten. De volgende stap was het overgieten met cement. Ik wilde snel resultaat zien en besloot om te proberen de cement te drogen met de föhn. Hierdoor ontstond er echter een nieuw effect en dat was dat er druppels foam door de laag cement omhoogkwamen: de 'Hidden Beauty' geeft een klein beetje prijs!
In een volgend proefje verhitte ik een object van cement op hout en door het verbranden van het hout ontstond er een nieuwe interessante vorm. 
In de avond gingen we met de hele school naar Galleria Alessandro Bagnai in het prachtige Palazzo Ricasoli om de opening bij te wonen van de collectie sieraden van Manfred Bischoff. Deze oud Alchimia docent en bekende goudsmid wordt gerekend tot een van de beste van Europa en ik was dan ook verrast en erg onder de indruk van zijn werk. Het thema was: 'Helpless in gold' en bestond uit een reeks grote gouden sieraden, sommigen gecombineerd met koraal. De sieraden werden gepresenteerd tegen een witte achtergrond met een titel. Er werd champagne uitgereikt en Lucia introduceerde ons allemaal aan Manfred Bischoff. Hij stond verbaasd van alle verschillende nationaliteiten bij elkaar in een ruimte! Helaas is hij erg ziek en het was daarom alleen al bijzonder dat hij bij de opening aanwezig was.

Vrijdag 23 november werkte ik verder aan de armband. Alle solderingen waren gedaan en nu kon ik het overtollige, vast gesoldeerde draad in de buisjes wegfrezen. Daarna mocht ik beginnen met de sluiting. Een priegelwerkje, bestaande uit buigwerk, frezen en nieuwe lastige solderingen. 
In de middag had ik tijd om bootschappen te doen, voordat om 6 uur de les kunstgeschiedenis begon. Doris ging verder met de belangrijkste sieradenmakers van Nederland en deze lezing is voor mijn dus extra interessant! 
Dit weekend helaas geen leuke uitstapjes in Florence, nog twee weken en dan is het kerstvakantie: veel huiswerk dus..!

Symbool van Florence

Zaterdag 17 november was de dag waar ik al heel lang op gewacht heb: zon, heldere blauwe lucht en de hele dag de tijd om wat leuks te doen!

In de ochtend ben ik naar Santa Maria del Fiore gegaan, beter bekend als de Dom van Florence. Ik kocht een combi ticket voor alles rondom de Dom! Ik begon met een bezoek aan de koepel. Via een smalle wenteltrap klom ik omhoog en kwam uit in een open galerij rondom de koepel. Hier heb je een spectaculair uitzicht over de rijkelijk beschilderde fresco's uit de 16e eeuw die de laatste oordeel-cyclus uitbeelden. Je ziet een wijd scala aan voorstellingen uiteenlopend van liefelijke taferelen met engelen en de duistere verbeelding van de hel. Daarnaast sta je vrijwel op dezelfde hoogte als de ronde glas-in-lood ramen, waar op de vroege morgen al prachtig de zon door scheen. De galerie die om de koepel heen loopt is erg smal, waardoor je normaal bij een drukke dag niet lang stil kan blijven staan. Gelukkig is het hoogseizoen afgelopen en waren er in de ochtend nog maar weinig mensen die naar boven gingen. Hoe langer je blijft kijken, des te meer details je ziet en hoe meer je bewondering krijgt voor de groep kunstenaars die dit geschilderd hebben.

De laatste treden van de 464 gaan via smalle trappen over de koepel heen. Het is een machtig gevoel om op het hoogste punt van Florence te staan, met een 365 graden uitzicht over de stad. Toch vind ik het uitzicht vanaf de iets lagere toren Campanile di Giotto net wat spectaculairder, met de koepel vol in het zicht.

Terug afdalend naar beneden loop je nog een stuk langs een hoger gelegen galerij en kijk je nog dichter op de fresco's. Aangezien ik de kathedraal al van bovenaf gezien had, besloot ik deze nu van dichtbij te gaan bekijken. Zo rijkelijk als de Dom van buiten versierd is, des te soberder oogt het interieur. De high-lights zijn uiteraard de fresco's in de koepel, de glas in lood ramen en een verzameling kunst. Het pronkstuk; het zilveren altaar is al lang geleden overgeplaatst naar een museum, maar die ga ik later vandaag zien! Op deze mooie plek, het symbool van Florence, heb ik twee kaarsjes aangestoken voor mijn overleden oma en recentelijk overleden opa.
Via een trap daalde ik af naar de crypte onder de kathedraal. Hier zie je de fundamenten van de oude kerk die oorspronkelijk op deze plek stond en een aantal graven. Met de schaarse verlichting, oude stenen muren en gewelven is het een mysterieuze plek om doorheen te lopen.
Met het zicht op de Dom nam ik een korte lunchpauze, om vervolgens een bezoek te brengen aan de Battistero. Deze doopkapel is van binnen werkelijk schitterend, maar wordt door de Florentijnen nog meer opgehemeld: volgens hen was het oorspronkelijk een tempel van Mars die de Romeinen ter eren van hun overwinning op de belangrijkste Etruskische stad bouwden!

Vanuit het drukke plein stap je de doopkapel binnen, waar de rust en stilte de overhand neemt. Hoewel het geen Romeinse tempel is, heeft het wel iets weg van een pantheon en is dit het oudste gebouw van het plein. Zeer fraai is de gouden mozaïek koepel, waar verschillende bijbelse taferelen worden uitgebeeld met Jezus centraal in het midden. Juist omdat ik van te voren niet wist wat ik van binnen zou kunnen verwachten, was deze bezichtiging zeer verassend en de moeite waard. 
Het beroemdste van deze kapel, zijn de vergulden toegangsdeuren aan de oostkant van het gebouw. Echter, net als veel van de kunstwerken die de Dom en omliggende gebouwen rijk zijn, bevinden de originelen zich tegenwoordig in het museum dell'Opera del Duomo. De hoogste tijd dus om die te gaan bekijken! Het museum  is gehuisvest in het atelier van de kathedraal, die in de 15e eeuw geopend werd voor onderhoudswerkzaamheden. Daarnaast is hier het beroemdste beeld door Michelangelo vervaardigd, de David! In het museum was ook een bekend beeld te zien van deze grote kunstenaar; de Pietà. Bijzonder is het zelfportret dat Michelangelo gebruikt heeft in een van de figuren. Michelangelo had de bedoeling dat dit beeld later op zijn graf zou komen te staan, maar uit onvrede sloeg hij voortijdig het beeld kapot. Gelukkig is het later weer in elkaar gezet om te bewonderen! Verder was was er een grote verzameling kunst te zien aan marmeren beelden en getekende en houten modellen die gemaakt zijn als ontwerp studies voor de gevel van de Dom. Bijzonder is de zaal met de kerkelijke relikwieën en attributen; waar het oude zilveren altaar van de Dom uitgestald staat.
Maar het absolute topstuk van dit museum zijn de vergulde 'Paradijsdeuren'. Ik had nog even naar de replica buiten gekeken, maar de originelen zien er toch echt indrukwekkender en mooier uit. Ditmaal geen hordes toeristen die zich voor deze deuren verdringen om op de foto te gaan, maar een rustige binnenplaats met vrij zicht over de gehele deuren! Prachtig is het om te zien hoe gedetailleerd de voorstellingen zijn en hoe ze in deze tijd probeerden om een diepte werking te creëren. 

Om half half 4 verliet ik het museum en ging op voor mijn laatste bezichtiging voor vandaag: de zonsondergang vanaf de toren Campanile de Giotto. Boven aangekomen had ik een prachtig uitzicht over Florence en de Dom. Om 4 uur sloegen de klokken en dat samen met de zonsondergang was bijzonder om mee te maken. Een prachtige zonnige dag en week kwam ten einde… 
Zondag 19 november was het weer een stuk minder, maar vandaag stond mijn verhuizing op het programma! Ik ben binnen hetzelfde pand naar een grotere kamer verhuisd en dit was dus een dagje schoonmaken en heen en weer lopen met spullen. Ik heb er wel veel ruimte voor terug gekregen, een luie stoel en een groter bureau.

Na regen komt zonneschijn!

Maandag 12 november was weer een grauwe dag en de regen kwam met bakken uit de hemel. Sinds gisteren is het weer gewoon vies en koud, met temperaturen rond de 8 - 10 graden! 
Ik had nieuwe ideeën voor mijn Underworld project, maar omdat ik met foam werk moet dat buiten in de patio gebeuren; in de regen dus..! Vorige week was ik begonnen om foam te kleuren met acrylverf en dit in de oven te stoppen. Hierdoor ontstonden mooie structuren, maar ik was nog niet tevreden over de vormen. In het weekend heb ik mijn huis/klasgenoot Maria geraadpleegd, want zij heeft al meer gewerkt met deze techniek en de conclusie was dat ik meer verf moest gebruiken.
Na een aantal proefjes besloot ik om te stoppen met deze techniek, omdat ik maar weinig interessante vormen zag ontstaan. Ik besloot om weer foam objecten te gaan maken op de oude manier, smelten in aceton en verhitten met de föhn. Nu probeerde ik om een soort grotten te maken, met een buitenkant geïnspireerd op lava structuren. 
In de middag hadden we een groepsbespreking met Lucia en Doris. Nadat iedereen zijn werk had uitgestald, mochten we weer uitleggen waar je mee bezig bent geweest. Ik kreeg te horen als feedback dat ik een goed proces heb neergezet en dat ze het konden waarderen dat ik verschillende technieken heb uitgeprobeerd wat betreft de foam.  De conclusie was dat de visuele verschillen echter niet heel erg groot zijn en dus adviseerden ze mijn om naar nieuwe materialen te zoeken die je kunt combineren met de foam. Verder kreeg ik de tip om mooie materialen aan de foam toe te voegen, als kleurpigmenten, edelstenen enz.
Dinsdag 13 november hadden we in de ochtend goudsmeden. We zijn bezig om een armband te maken, bestaande uit buisjes. Eerder zaagde ik 34 delen uit het zelfgemaakte buis en die moesten allemaal haaks en exact 5 mm groot zijn. Daarna moesten we haaks op dezelfde afstanden gaten boren en ik maakte de laatste vandaag af. Daarna vijlde ik soldeer weg en schuurde de buisjes allemaal strak. De volgende stap was het vast solderen van stukjes draad in een van de boorgaten van het buis. Net als alle anderen had ik het gevoel met productiewerk bezig te zijn en ik moet zeggen dat sommige stadia in het proces dan niet altijd even leuk zijn!

In de middag ging ik op zoek naar nieuwe materialen die ik zou kunnen gebruiken. Uiteindelijk vond ik mooie stukken boomschors, kleurpigment en imitatie bladgoud. Op school had ik echter een "eureka moment" toen ik het werk zag liggen van een klasgenoot: cement is het nieuwe materiaal waar ik mee ga leren werken!

Woensdag 14 november deed ik de luiken en de gordijnen van mijn raam open en ik zag een compleet ander weer: na regen komt zonneschijn! Het was nog vroeg, maar nu al een stralende blauwe lucht en volop zon. 
Ik liep naar school en daar besloot ik om lekker te gaan werken in de zon, op het dakterras. In meerdere proefjes probeerde ik uit hoe je kunt werken met cement. Als eerste maakte ik cement met water aan en liet dit druipen over een stuk boomschors. Het resultaat is op de eerste foto te zien. Ik was erg blij met het resultaat, in de veronderstelling dat het straks heel erg hard wordt. Daarna maakte ik het tweede object op de foto, met ditmaal zwart kleurpigment en stukjes imitatie bladgoud toegevoegd. Na een paar proefjes kwam ik er achter dat de cement wel hard wordt, maar de structuur blijft bros. Gelukkig had ik een klasgenoot voorhanden die de oplossing voor dit probleem had gevonden: meng de cement aan met giethars. Ditmaal zocht ik ook de combinatie op tussen gesmolten foam en de cement en ik was blij met het resultaat. 

In de tussentijd dat de cement moest uitharden ging ik lopend door de stad op zoek naar hout. Ik liep naar Piazzale Michelangelo, genoot nog even van het prachtige uitzicht bij dit heldere weer en daalde af naar de rozentuin. Ik stond versteld hoeveel bloemen hier nog in bloei stonden, het leek wel zomer! 
Uiteindelijk arriveerde ik weer op school met slechts enkele stukken hout, maar het was een fantastische lunchpauze! Voordat de les kunstgeschiedenis begon, maakte ik nog 3 schilderingen met mijn linkerhand en een serie tekeningen.
Donderdag 15 november werkte ik weer verder op het dakterras aan nieuwe objecten van cement. Ik probeerde verschillende technieken uit en gebruikte vandaag meer imitatie bladgoud. Gelukkig was het geen echt goud, want door het briesje vloog er nog wel eens een papiertje weg! Om tot nieuwe vormen te komen probeerde ik om de giethars over verschillende ondergronden heen te gieten, bijv. een glazen pot of vormen die ik gemaakt had van klei.

In de avond hadden we weer een les kunstgeschiedenis, daarom at ik voor de lunch alvast een warme maaltijd. Voor de les begon, maakte ik nog een ronde langs de rivier de Arno om de prachtige zonsondergang te bekijken. Mijn wens was nog steeds om de zonsondergang vanaf Piazzale Michelangelo te zien, maar helaas was ik daarvoor net een half uur te laat. Toen ik boven aankwam was deze al over het mooie heen. Morgen weer een kans!
Vrijdag 16 november hadden we goudsmeden en vandaag begonnen de buisjes samen eindelijk een sieraad te vormen. Deze dag bestond uit gleufjes frezen, wat veel tijd kostte, en de buisjes met het draad aan elkaar bevestigen. Het zien van resultaat is altijd leuk en dat geeft veel voldoening! Volgende week verder met de armband, maar nu eerst weekend!
Net als de voorgaande dagen was het prachtig weer en ik had in de middag tijd om eindelijk de zonsondergang in volle glorie te bekijken vanaf Piazzale Michelangelo! Om drie uur ging ik weg van school en liep op mijn gemakt via de mooie rozentuin naar het uitzichtpunt. Om half 4 kwam ik boven aan en kon ik genieten van het overweldigende mooie uitzicht over Florence, onder het geel/ oranje licht van de ondergaande zon. Een kleine band met gitaar zorgde voor sfeervolle muziek en langzamerhand nam de nacht de overhand. Een mooi moment is tegen schemering, wanneer de de eerste lichten aangaan, tot het moment dat de verlichten van bekende gebouwen als de dom aanspringt. Je moet er wat tijd voor uittrekken, maar het is zeer de moeite waart om Florence donker te zien worden.

Sneeuw in Florence?

Vandaag besloot ik om het Nationaal museum Bargello te bezoeken, dit wordt beschouwd als de beeldenafdeling van het Uffizi. Hier is de belangrijkste verzameling beelden van de Medici te zien.
Voor het gebouw in 1865 haar deuren opende als museum, was het een paleis voor een belangrijk bestuurslid en later diende het even als als gevangenis.

In mijn ogen lijkt het gebouw meer op een burcht, met kleine ramen en grote houten deuren. Na binnenkomst betreed je een middeleeuwse binnenplaats met een grote verzameling aan oude beelden. Aan de muren hangen wapens van de hoge stadsbestuurders, rechtsdienaren en van de verschillende stadswijken.
Ik was de eerste in het museum, dus ik kon nog rustig rondlopen zonder gestoord te worden door hordes toeristen!

Op de begane grond was een interessante zaal te zien met marmeren en bronzen beelden van Michelangelo, Cellini (was vooral bekend als goudsmid en die verfijnde precisie zag je in zijn beelden!) en Giambologna. Links op de foto is het beroemde bronzen beeld Mercurius van Giamblogna te zien en dat vond ik het mooiste beeld van deze zaal.
Op de eerste verdieping is een grote collectie aan beelden te zien, maar daarnaast ook bijzonder ivoorsnijwerk, porselein, byzantijnse sieraden en nog veel meer. De grootste zaal van deze verdieping is gereserveerd voor Donatello, met het beroemdste beeld van het museum: zijn versie van de David (middelste foto). Dit was het eerste naakte beeld sinds de oudheid. Verder zie je in deze zaal ook de andere beroemde David, maar dan van de kunstenaar Verrocchio (foto rechts).

Verder is er nog een overloop met uitzicht op de binnenplaats en een trap naar beneden. Hier staan beelden uitgestald die vroeger voor een Medici villa vervaardigd zijn.
Eenmaal weer buiten aangekomen bleek dat ze het weer verkeerd voorspeld hadden, in plaats van de verwachtte regen scheen er een zonnetje met een blauwe lucht!
In de middag besloot ik naar het "pantheon van Florence"te gaan: de kerk Santa Croce. Deze werd samen met nog twee kerken in Florence gebouw ten glorie van de stad en behoorden in vroegere tijden tot een van de grootste Christelijke kerken van de wereld. Het diende als begraafplaats voor bekende Florentijenen en zo ontstond de bijnaam. Door de grote hordes pelgrims kon de marmeren voorgevel van de kerk worden betaald en het grote beeld van Dante.
Toen ik op het plein voor de kerk aankwam, trof ik iets anders aan dan ik verwacht had! Het leek wel of het gesneeuwd had! Over het hele plein was wit grind uitgestrooid en er lag een grote verzameling gestapelde blokken marmer. Niet alleen wit marmer, maar ook andere kleuren zoals die in de voorgevel van de kerk te zien zijn. Her en der stonden kunstwerken uitgestald die iets weg hadden van symbolen. De kunstenaar Mimmo Paladino heeft dit ontworpen. De blokken marmer liggen niet zomaar her en der uitgestald, maar vormen van bovenaf een reusachtig kruis.  

Van binnen is de Santa Corce kerk inderdaad overweldigend mooi. Deze gotische kerk bestaat uit een gigantische open ruimte vol bogen, zuilen, beelden en graven. Glas in lood ramen sieren de muren en een een prachtige houten plafondconstructie vormt het dak. In verschillende kapellen zijn oude Renaissance fresco's te zien en religieuze kunstwerken uit die tijd. Capella Baroncelli bevat prachtige, zeer oude fresco's uit 1332-1338. Deze werden aanvankelijk toegeschreven aan de grote meester Giotto, maar tegenwoordig blijken het zijn leerlingen te zijn. De twee kapellen rechts van het hoogaltaar zijn echter wel door hem zelf geschilderd rond 1315-1320. 
Het meest bijzondere graf wat zich in deze kerk bevind, is die van niemand minder dan Michelangelo! Het is een prachtig graf, rijkelijk versierd met beeldhouwwerken en fresco's.  
Tot de Santa Croce kerk behoord ook een klooster met twee binnenplaatsen en er is nu een klein museum in gevestigd met religieuze kunstwerken en fresco's.  

Les op locatie: Francis Bacon

Dinsdag 6 november was een rustig dagje na de terugkomst in Florence. We hadden pas les in de avond, dus de hele dag de tijd om de was te doen, schoon te maken en bootschappen in huis te halen. Het zonnetje scheen weer lekker in Florence en iedereen was blij om terug te zijn in Italië!

Deze week staat geheel in het teken van de kunstgeschiedenis met elke avond twee uur les. Onze Italiaanse docent Riccardo heeft ervoor gestudeerd en is echt een expert op dit gebied. Hij verteld altijd op een enthousiaste manier de verhalen achter de kunstenaars en schilderijen en dat maakt de lessen erg boeiend!
Woensdag 7 november stond er een museumbezoek op het programma. We hadden om half 2 afgesproken bij Palazzo Strozzi waar we de tentoonstelling over Francis Bacon gingen bekijken. Onze docent Riccardo is curator van het museum en organiseert alles behalve het maken van de schilderijen zelf! We kregen dus een privé rondleiding en alles te horen over deze bekende kunstenaar. Het was erg leerzaam om een keer kunstgeschiedenis les te krijgen in een museum en leuk om de kunstwerken daarbij in het echt te zien. Naast schilderijen, foto's en documenten van Bacon; waren er nog kunstwerken te zien, die op de een of andere manier aan zijn werk gerelateerd waren. Door dezelfde manier van werken bijv. Er was een zaal te zien met mooie schilderijen van een jonge kunstenaar en een ruimte waar een soort groot spinnenweb met een loopgang doorheen gemaakt was.

In de middag besloot ik om het museum op de eerste verdieping te gaan bezoeken. Hier waren Italiaanse kunstwerken te zien uit de jaren 30 en wat me vooral opviel was de grote diversiteit aan stijlen. Sommigen werken heel erg klassiek en anderen weer heel modern. Buiten de mooi kunst in het museum is Palazzo Strozzi ook een prachtig oud paleis. Van binnen zijn er niet heel veel oude elementen meer over, maar de patio blijft authentiek. Tegen schemering werd de binnenplaats geheuld in een warme gele gloed sfeerverlichting van o.a. de grote oude lantarens die aan het plafond hangen. Ik zag een grote deur op een kier staan en liep de trappen op naar boven. Hier kwam ik uit op een zuilenrondgang met een mooi uitzicht over de patio van bovenaf. Er was helemaal niemand en samen met de avondschemering en de schaarse verlichting hing er een bijzondere sfeer in deze ruimte. Alsof ik terug gegaan was in de tijd..!
Na een praktijkles kunstgeschiedenis dacht ik dat de les in de avond niet meer door zou gaan; maar nee, de les ging gewoon door! De mooie dag werd afgesloten met een prachtige zonsondergang en ik had nog even de tijd om daar van te genieten. Je ziet de stad en de beelden zo weer op een hele andere manier.

Donderdag 8 november heb ik hard doorgewerkt aan de engelse presentatie over Deconstructivisme. Doris legde mij nog een keer uit dat het niet alleen gaat om de historische feiten, maar dat het meer een onderzoek is naar wat ik interessant vind en tegenkom. Bij moeilijke onderwerpen is het juist een leermoment om uit te vinden hoe je aan informatie kunt komen op het internet en na de wat tips kwam ik vandaag echt verder.
Voor de les kunstgeschiedenis maakte ik nog een kleine nieuwe serie Underworld objecten. Ik ben systematisch een onderzoek aan het doen naar wat ik allemaal kan doen met het materiaal foam. Vorige week ben ik tot fantastische creaties gekomen en vandaag ben ik een nieuwe techniek gaan uitproberen. Foamblokken insmeren met verf en dan in de oven. Het resultaat geeft een bijzondere structuur die je zou kunnen vergelijken met die van een kappot geprikte ballon. Deze week had ik niet veel tijd, dus volgende week meer over mijn Underworld project!
Toen ik in de avond thuis kwam was de hele keuken vol met mensen! Monica had 3 mensen uitgenodigd waaronder een vriendin met haar Italiaanse vriend. Hij houdt erg van koken en maakte verschillende gerechten voor ons allemaal. Aangezien 5 van de 8 Chinees zijn, was het een mix tussen Chinese en Italiaanse gerechten. Tussendoor leerde hij ons wat over de geheimen van de Italiaanse keuken.Alle huisgenoten aten mee, behalve mijn klasgenoot Maria. Zij zat midden in een experimentele fase met haar schoolproject en kon onmogelijk stoppen!
Vrijdag 9 november begon ik met een les goudsmeden. We gingen verder met het maken van een armband. Eerder hadden we buis gemaakt en in stukken gezaagd. Normaal soldeer je de naad van het buis dicht, voor je deze op maat maakt. Wij moesten echter eerst het buis op maat en in stukken zagen en dan pas alle losse onderdelen solderen. Een hele klus… Na het solderen en strak vijlen, kregen we de opdracht om op gelijke afstanden en haaks, gaten te boren. Stuk voor stuk leerzame technische opdrachten dus!

In de middag werd de kunstgeschiedenis week afgesloten, met jawel: nog een les kunstgeschiedenis! Dit maal van Doris en met haar bespreken we de sieraden geschiedenis. We waren gebleven bij Nederland en gingen verder met het bespreken van bekende sieraden makers. Doris kent een aantal daarvan ook persoonlijk, dus het was ook leuk om haar verhalen te horen. 

Excursie Sieraad, Amsterdam

Een prachtig beeld van Amsterdam, op de ansichtkaart die een klasgenoot had gekocht

Vrijdag 2 november ging de wekker al om 4 uur! Samen met Maria liep ik door de verlaten straten van Florence naar Alchimia. Hier verzamelden we met een groepje van 8 om met twee taxi's naar het vliegveld van Florence te rijden.
Om kwart voor 7 vlogen we stipt op tijd naar Nederland, waar we rond 9 uur aankwamen. Toch wel even heel leuk om weer in eigen land te zijn! Het was druk op het vliegveld dus we cirkelden nog wat rondjes boven Amsterdam voor we konden landen.

Voordat we met het drukke programma begonnen, reden we eerst per taxi naar het appartement in de buurt van Oosterpark. We stonden versteld van de luxe van dit appartement voor twaalf personen. Vijf slaapkamers, twee badkamers, twee keukens en een tuin. De grote badkamer had een modern bad en een douche met massagestralen, sfeerverlichting en radio!
Te voed liepen we langs de grachten naar het centrum, waar we afgesproken hadden met onze Spaanse gids Estela en huurden we allemaal een fiets. 
Het was echt lachen om met een groep te fietsen, waarvan de meesten dat niet gewend zijn. We kregen toeristenuitleg over de fietsregels en hoe alles werkt. De eerste twee waren we al kwijt vlakbij Centraal Station en ook al meteen de eerste dag was er bij iemand een lamp afgebroken! Stil staan op fietspaden, voetgangers afsnijden en vooral alleen letten op de groep; dat bracht bij veel Nederlanders irritaties op. Overal hoorde ik scheldende Nederlanders die niet verwachtten dat ik alles kon verstaan! "Kut toeristen", "godverdomme","daar heb je weer zo'n sneue groep toeristen die achter elkaar aan fietsen", "kijk toch eens uit trut"!.  
Als eersten bezochten we de Gallery van Rob Koudijs. Aan de hand van onze vragen, vertelde hij hoe het systeem van een galerie in elkaar steekt en hoe hij de artiesten en werkstukken uitzoekt. Het was erg leuk om de sieraden die we eerder tijdens lezingen op foto's hadden besproken, nu in het echt te zien.
Na een lunchpauze vervolgden we de fietstocht naar het atelier van Ted Noten. Deze bekende sieraden maker heeft al heel wat successen op zijn naam staan en het was erg interessant om zijn verhaal te horen. Wij waren die avond niet alleen, er was ook een groep studenten van een sieraden school uit Slowakije. We begonnen dus eerst met iets te vertellen over elkaars scholen en verhalen uitwisselen!
We moesten allemaal een ring maken en aan het einde van de lezingen bekeek hij alle resultaten. Het was leuk om te horen dat hij erg te spreken was over mijn ring van foam. 's Avonds gingen we uit eten in een Italiaans restaurant en konden mijn klasgenoten de kwaliteit beoordelen: conclusie lekker eten, vooral de pasta's, maar natuurlijk niet zo goed als in Italië. 
Zaterdag 3 november hadden we wat vertraging opgelopen in de morgen. Er werd koffie gezet met de ouderwetse Italiaase koffiezetapparaat en die ontplofte... Door het ontbreken van het filter spoot de koffie door de hele keuken heen, in het gezicht van drie mensen, op de vloer, bank, de witte muur en op een groot schilderij. Hevig geschrokken keken we of iedereen OK was en daarna begonnen we met schoonmaken. Ik kon het vervelde telefoontje plegen met de verhuurder die natuurlijk ook geschrokken was en hij vroeg of ik de explosie iets nader kon definiëren..!
Toen we eindelijk klaar waren om te vertrekken bezochten we Gallery Ra, waar nu o.a. een expositie te zien was van Peter Bauhuis; een docent van Alchimia. Het was leerzaam om de verschillende opzet te zien en namen te noteren van interessante sieraden makers.

Lang konden we niet blijven, want een volgend bezoek stond alweer op het programma. We bezochten het atelier van Uli Reithehofer. Zijn studio was gevestigd in een piepklein 6 hoekig gebouwtje op een brug. Op de begane grond was zijn atelier, een kleine bibliotheek op de zolder en een kelder voor de opslag van materialen en machines. Het leuke aan deze excursie in Amsterdam is dat we allemaal professionals bezoeken om te vragen naar hun ervaringen, tips en we kunnen natuurlijk alle vragen stellen die in ons opkomen! Met koffie, thee en een koekjes konden we opwarmen van het regenachtige koude weer buiten en daarna opende Uli het luik in de vloer om met zijn allen af te dalen naar de kelder. Hier konden wij een aantal fraaie kunstzinnige sieraden van hem zien.

Om 4 uur hadden we een afspraak met Astrid Berens, director van Sieraad Art Fair en zij vertelde wat er allemaal komt kijken bij het organiseren van een fair. Het was leuk om de stand van Alchimia te zien en de oud studenten van vorig jaar. Door onze vertraging hadden we echter geen tijd om de hele beurs te bezoeken en daarom komen we morgen nog een keer langs.
Aan het einde van de dag bezochten we het atelier van Lucy Sarneel, zij geeft tevens les aan de Rieveld Academie. Zij werkt veel met het zeer moeilijk te bewerken materiaal zink en creëert daarmee prachtige sieraden. In de avond gingen we met haar uit eten in een gezellig restaurant.

Doris nam ons in de avond mee naar een typisch Amsterdams cafe met veel glitters, truttige versieringen en een eigenaar en eigenaresse à la Jordaan.
Zondag 4 november gingen we op de fiets naar het stedelijk museum die net 3 weken geleden heropend is. Het was super druk en chaotisch, maar zeker de moeite waard om te bezoeken. Er was een afdeling met contemporary Jewellery te zien en zalen met werken van bekende namen als o.a. Mondriaan, Monet, Kandinsky en Picasso. 
Een tweede museum voor de dag was optioneel en daar had niemand echt zin in. We gingen daarom naar het atelier van Estela, onze gids. Door de hevige regen kwamen we drijfnat aan, maar gelukkig konden we binnen rond de gaskachel drogen en opwarmen! Met wat eten en drinken vertelde Estela wat over haar carrière en de sieraden die ze gemaakt heeft.
Toen het droog was zetten we koers richten de Westergasfabriek voor een tweede bezoek aan Sieraad Art Fair. Nu hadden we meer tijd om rond te lopen, sieraden te bekijken en te kletsen met bekenden die ik tegen kwam.
Ik vond dat de fair dit jaar op een positieve manier veranderd is, vooral het meer internationale karakter sprak mij aan. Zo krijg je als bezoeker een completer beeld van wat er zoal over de hele wereld gemaakt wordt en waar iedereen mee bezig is.
In de stromende regen fietste ik als een dolle naar het restaurant waar ik had afgesproken met mijn ouders, broer en zijn vriendin. Ik kwam doorweekt aan, maar het was heel leuk om ze weer even te zien, bij te kletsen en gezellig samen te eten. Het bezoek was maar kort, dus ik verheug me erop om in december weer even drie weken thuis te zijn!
Met twee tassen aan spullen vertrok ik later op de avond weer richting het appartement.  
Van mijn klasgenoten hoorde ik dat ze er een hele dobber aan hebben gehad om alleen de weg terug te vinden in het donker!
Maandag 5 november brak helaas alweer onze laatste dag aan. We begonnen met een heerlijk ontbijt in het huis van Ruudt Peters. Tijdens het eten stelden wij persoonlijke vragen die we eerder al hadden voorbereid en waren we nu in de gelegenheid om meer te weten te komen over zijn persoonlijkheid, manier van werken en ervaring als deskundige uit het vak! Vervolgens kregen we een rondleiding door het huis en mochten we nog een kijkje nemen in zijn prachtige atelier. Licht, ruim en volop werkplekken om verschillende technieken uit te voeren. We kregen ook al vast een voorproefje op de nieuwe collectie waar Ruudt mee bezig is.

Na het ontbijt vertrokken we richting de Rietveld Academie, waar Lucy ons een rondleiding gaf binnen de sieraden afdeling. Het was erg interessant om te zien waar de studenten mee bezig zijn. Het was leuk om te zien wat de verschillen en de overeenkomsten waren met Alchimia.
Wat ik niet verwacht had was het internationale karakter van de sieraden afdeling. Er waren bijna geen Nederlanders en de studenten kwamen van over de hele wereld. 
Voor de laatste dag gingen we met zijn allen lunchen en toen moesten we alweer afscheid nemen van onze super gids Estella. 
Aangezien ik in Nederland woon gaat iedereen er vanuit dat ik de weg weet in Amsterdam, dus ik fietste voorop en de hele stoet reedt achter mij aan! Gelukkig was het niet zo moeilijk en fietsen we zonden problemen naar Centraal Station. Daar konden we de fietsen inleveren en nog twee uur in stad rondlopen voordat we bij het appartement moesten zijn. Een klasgenoot had een extra koffer mee genomen om te kunnen shoppen, dus zij verheugde zich op dit moment!

Tegen de avond stond een taxibusje klaar om ons naar het vliegveld te brengen en vlogen we half 9 weer richting Florence. Het was een zeer geslaagd lang weekend en ondanks het wisselvallige weer was iedereen gecharmeerd van het mooie Amsterdam.