De geboorte van de Venus

Vandaag besloot ik om eindelijk naar het beroemdste museum van Florence te gaan: The Uffizi Gallery. Ik zette de wekker weer vroeg, om voor openingstijd in de rij staan. Waar ik nagenoeg de eerste was in de rij voor museum Accademia, stonden nu al zeker 50 mensen te wachten. Het waren vooral Aziaten die ongeduldig heen en weer liepen, de laatste informatie opzochten op de iPad en nog even wat foto's maakten. Ik moest vooral lachen om de vrouwen met mondkapjes die zelfs in het museum niet afgedaan werden!

Toen ik eindelijk naar binnen mocht, volgde eerst weer de strenge controles; met detectiepoortjes, rugzak moest door de scanner heen, flesjes drinken zijn niet toegestaan en de borden wezen je erop dat het maken van foto's ten strengste verboden is (de foto's van de schilderijen zijn dus weer van internet!). Wat trouwens mooi is dat ik overal voor de halve prijs naar binnen kan, dit is een Europese regeling voor iedereen beneden de 25 jaar. 

Na het inleveren van mijn tas liep ik door een indrukwekkende gang de trappen op naar de eerste verdieping. De aanblik op de lange corridor vol met schilderijen en beeldhouwwerken was prachtig. Het was nog rustig en er hing een bijzondere sfeer. Het was nog een beetje donker buiten door de regenachtige dag en slechts een sobere verlichting scheen door de ruimte.

The Uffizi Gallery is een bijzonder museum met de belangrijkste Renaissance werken van de wereld. In 1765 werden de deuren officieel geopend voor publiek, maar in 1591 kon je al op afspraak naar binnen! De Medici gaven zelf de opdracht om een deel van het gebouw om te laten bouwen tot museum en hier is dus ook een belangrijk deel van hun persoonlijke collectie te zien. Het museum is verdeeld in meerdere zalen met werken van de 13e tot de 18e eeuw en met bekende meesters als o.a: Botticelli, Leonardo da Vinci, Michelangelo en Rembrand. De opzet van het museum zat super goed in elkaar, het was leuk om de schilderstijl en onderwerpen met de eeuw zien te veranderen. Het voelde bijna als een soort levend geschiedenisboek en het was leuk om datgene te zien wat we tijdens de lessen geleerd hebben.

Het beroemdste werk van het museum en van heel Florence is die van Botticelli: "de geboorte van Venus", Dit was ook echt een bijzonder schilderij om eindelijk in het echt te zien, toch weer heel anders dan op de foto's. Er hingen we veel toeristen omheen en zo nu en dan werd je ingesloten door een grote groep toeristen!
De schilderijen rechts van twee portretten is ook beroemd, gemaakt door Piero Della Francesca. Hierop zijn de graaf en gravin van Urbino afgebeeld. Deze waren ook bijzonder om in het echt te zien, je ziet toch dat de details vaak wegvallen op een foto.

Dit jaar was de restauratie van de bijzondere zaal genaamd Tribuna voltooit, de zaal waar de Medici hun kostbaarste collectie toonden. Een foto is rechts te zien. Deze rode octagoon vormige zaal beschikt over een koepel die ingelegd is met parelmoer schelpen en bevat een grote verzameling aan beelden en schilderijen.   
Het museumgedeelte aan de eerste corridor had ik afgesloten en nu liep ik naar de andere kant. Vanaf de U-vormige corridor heb je ook een prachtig uitzicht op de stad en in het bijzonder de Ponte Vecchio. Het zicht op de palazzo Vecchio en de dom is ook mooi, maar door restauratiewerkzaamheden aan het gebouw van Uffizi kun je daar nu niet optimaal van genieten!
Het museum bezit over een tal van beroemde schilderijen, maar 1 wil ik nog noemen en dat is die van Michelangelo. Deze is bijzonder omdat er niet veel van zijn, hij deed meer aan fresco's. Links onder is een foto te zien van het schilderij, die in het groot en in het echt natuurlijk veel indrukwekkender is. 

Er was zoveel te zien, dat ik heel wat uren heb besteed om alles op mijn gemak te bekijken. Toen ik om half 3 naar de uitgang liep en wilde gaan lunchen, bleek dat er op de benedenverdieping nog een heel museumdeel bleek te zijn die ik nog niet gezien had. Mooi voor een volgend bezoek dus!

Ervaring van deskundigen uit het vak

Maandag 22 oktober begon ik de week met een goudsmid les in de ochtend. We zijn bezig om een de techniek aan te leren voor een schakelarmband en daarvoor moesten we eerst buis maken! In tegenstelling tot de makkelijke manier die ik in Nederland geleerd heb, moest ik het op de Italiaanse manier doen… en die nam meer tijd in beslag! Toch is zeer interessant om weer nieuwe technieken te leren die we in Schoonhoven niet behandeld hebben.
Dinsdag 23 oktober begon de dag met een interessante lezing die werd gegeven door twee bekende Duitse goudsmeden: Helen Britton en David Bielander. Beiden presentaties waren erg leerzaam en leuk om te horen waar hun inspiratie vandaag komt en hoe zij een ontwerpproces benaderen. Beiden delen een atelier en werken jaren lang aan het creëren van nieuwe collecties die in musea en galerieën tentoongesteld worden. 

In de middag ben ik gaan brainstormen voor mijn eigen nieuwe project: Underworld. Uiteindelijk kwam ik op: "Hidden Beauty", het idee was om de onderwereld niet op de duistere manier te benaderen, maar als de mysterieuze wereld onder het oppervlak. Dus het gegeven dat je ergens naar binnen kijkt naar een nieuwe mooie ruimte. De buitenkant wil ik ruw laten en voor de vorm laat ik mij inspireren door de structuur van lava. De binnenzijde heeft als inspiratiebron grotten met een verfijnde structuur. Deze week ben ik begonnen met schetsen, maar ik ben er nog niet aan toegekomen aan het maken. Omdat mijn tekeningen hiervoor te "clean"waren, kreeg ik de moeilijke opdracht om te tekenen met een potlood in mijn linker hand, in mijn mond of tussen mijn tenen geklemd! Ook moest ik afwisselend tekenen met mijn ogen geopend en met mijn ogen dicht. Het was vooral erg leuk om na het tekenen je ogen te openen en te zien wat er op papier staat!
In de avond hadden we weer een les over de geschiedenis van contemporary jewellery en dit keer kwam daar ook Nederland aan bod! Het was grappig om te horen hoe Doris de moeite had om de Nederlandse namen uit te spreken en ik moest haar steeds verbeteren. Ze noemde Nederland een "nep land" omdat een groot deel van ons land kunstmatig gecreëerd is en ze moest lachen om typische Nederlandse dingen als boten die op een hoger niveau door de kanalen varen, dan waar je zelf met de auto rijdt.  
Woensdag 23 oktober heb ik gewerkt aan een presentatie over Deconstructivisme en dat was nog best lastig. Ik moet een compleet beeld laten zien over deze stroming en daarvoor moet je het onderwerp door en door begrijpen; in het engels!Omdat we weer een les hadden in de avond, besloot ik tussen de middag warm te koken en dat beviel erg goed. 

Donderdag 24 oktober hadden we een super leuke lezing in de ochtend, die werd gegeven door Miriam Mirna Korlokovas. Zij is de curator van een museum in Brazilië en kwam vertellen over haar werk en die van een aantal andere Braziliaanse goudsmeden. Bijzonder was het om te zien hoe een sieraden expositie in Brazilië werd geopend met muziek en dans en tijdens het optreden werden een aantal sieraden om gedaan en getoond aan het publiek.  In de avond werd door haar de nieuwe expositie geopend op school en konden wij het werk zien van 25 contemporary jewellery artist uit Brazilië. Uiteraard gaat dat weer op de Italiaanse manier met een wijntje en lekkere hapjes. De kunstenaars wilden vooral een statement maken tegen de houtkap in de Amazone en tegen de uitbuiting in de diamantmijnen.
Na de lunch stond er onverwacht weer een lezing op het programma, ditmaal gegeven door professor James Meyer die zelf sieraden maakt en les heeft gegeven aan twee universiteiten in Amerika. De man was al op leeftijd en werkt nu nog parttime.

Deze lezing was weer heel anders op een echte Amerikaanse manier, maar ook ook weer verassend interessant! Hij had een hele andere kijk op sieraden en heeft in zijn carrière nagedacht over wat je doet met een sieraad als je deze niet draagt. Professor Meyer vond het zo oneerbiedig om alle sieraden bij elkaar in een doos op te bergen, dus bedacht hij unieke boxen voor zijn sieraden. 
Vrijdag 25 oktober had ik mijn laatste les voor de week en dat was weer goudsmeden. We moesten het buis in een hele boel kleine stukjes zagen, allemaal haaks vijlen en exact op maat maken.

Voor een dag naar Siena

Zaterdag 20 oktober ben ik vroeg opgestaan om naar Siena af te reizen. Mijn huisgenoten wilde wel mee, maar hadden helaas geen tijd om te gaan.
Ik moest nog uitzoeken hoe laat en waar de bussen vertrekken en waar ik een kaartje kan kopen, maar alles zat mee. Om 8 uur zat ik in een volle bus met toeristen naar Siena. De zonsopkomst was prachtig en de hemel kleurde nog mooi blauw/ roze.
De bus reed door een typisch Toscaans landschap met veel glooiende heuvels, kleine dorpjes en akkers met olijfbomen en wijnranken.
Een kleine anderhalf uur later stond ik half 10 aan de rand van Siena en liep je zo het centrum in. Het was nog heerlijk rustig in de stad en ik liep door de prachtige kleine smalle straten, langs oude huizen, kerken en paleizen. Drie jaar geleden was ik hier ook en ik wist dat er ergens een gebouw was vanwaar je een prachtig uitzicht had over de stad. Een half uur liep ik rond, maar ik kon het gebouw niet vinden. 

Uiteindelijk besloot ik naar de Dom te gaan en toen wist ik het weer: het bleek een onvoltooid stuk van de geplante kathedraal naast de Dom te zijn. Ik ging in de rij staan voor een kaartje en die was zo lang, dat het zeker een half uur duurde voor ik aan de beurt was! Je kon nu voor een voordelige prijs een combinatie ticket kopen voor de Dom, de Battistero (ruimte achter de kathedraal met veel bijzondere renaissance werken), de crypte, twee musea en het uitzichtpunt. 
Als eerste bezocht ik Museo dell'Opera met een verzameling prachtige Italiaanse kunstwerken. Opmerkelijk was de afdeling met religieuze objecten, waaronder de relikwie van een heilige in een rijk gedecoreerde box.
Daarna klom ik naar de uitkijktoren van het onvoltooide stukje kerk. In de hoogtijdagen waren ze van om de grootste kerk van Europa hier in Siena te bouwen, maar na het uitbreken van de pest stopte de bouw. 

Door de vele mensen die van het uitzicht willen genieten en de smalle wenteltrap naar boven, moest iedereen zich helaas houden aan een strak tijdschema. Ik had 10 minuten aan de top voordat een hele grote groep naar boven mocht, maar ik had het uitzicht dus voor mijzelf alleen!
Net zoals ik me kon herinneren van de vorige keer, is het uitzicht vanaf hier overweldigend mooi. Het zicht over Siena met de kleine middeleeuwse huizen, het plein met de smalle toren, de Dom en natuurlijk de groene glooiende heuvels en dorpjes in de verte. Vervolgens stond ik weer een half uur in de rij voor ik aan de beurt was om de Dom in te gaan. Je smolt gewoon weg bij de hoge temperaturen en de nog felle zon, maar het was het allemaal meer dan de moeite waard. De Dom van Siena is van binnen ook uitzonderlijk mooi gedecoreerd. Tot mijn verbazing mocht je foto's maken, dus ik heb al het moois kunnen vastleggen! Een speciale tentoonstelling tot het einde van deze maand was gewijd aan de marmeren vloer van de kathedraal. Normaal lopen alle toeristen er overheen, maar nu waren de speciale voorstellingen afgezet, zodat je er prachtig zicht op had. Om aan te geven hoe druk het was: op een beveiligingsmonitor zag ik dat er 640 mensen in de Dom aanwezig waren! 
Nadat ik alles op mijn gemak bekeken had, ging ik naar de Battistero, de ruimte achter de kathedraal. Dit gedeelte is niet zo groot, maar ook hier weer een prachtige verzameling kunst van o.a. Donatello.

Het laatste dat ik bezocht was de crypte onder de kathedraal. Hier kon je de oude stenen muren zien, oude fresco's en een kijkje in de diepere ruimtes eronder. Grappig was het zicht in de Dom, via glazen plafonddelen. 

Al dit moois is zeer de moeite waard om te bezoeken! Daarna ben ik rustig door de stad geslenterd naar het centrale plein en genoot ik van een lekker Italiaans ijsje. Op het centrale plein bleek een festival te beginnen, waarbij een grote groep kinderen in traditionele kledij een voorstelling hielden. Sommigen maakten muziek en anderen droegen de vlaggen met Middeleeuwse wapens erop en voerde daar kunstjes mee uit. De pers was ruimschoots aanwezig om foto's te maken en ook een cameraman was van de partij. Onverwachts dus nog erg leuk om mee te maken.
Het was een bijzonder geslaagde dag en om half 5 zat ik weer terug in de bus naar Florence. 

Einde Ugly Flowers

Maandag 15 oktober begon de drukke week met het presenteren van al ons werk. Ruudt Peters is weer voor een week overgevlogen vanuit Nederland en zal ons deze week begeleiden.

Van Ruudt kreeg ik te horen dat ik een goed proces heb neergezet, zeker gezien mijn technische achtergrond van de Vakschool in Schoonhoven. De schilderingen zijn niet lelijk, maar de manier hoe ik ze had opgehangen wel!

We kregen allemaal de opdracht om 1 object uit te kiezen, die je vertaalt tot in een sieraad. Ruudt was het echter niet met mijn keuze eens, dus ik kreeg het object aangewezen! De Ugly Flower van foam zoals op de foto te zien is.

De nieuwe opdracht die we kregen voor deze week, was Jewelogy. We moesten een onderzoek gaan doen naar de wetenschap van sieraden: wat is een sieraad? Waarom dragen mensen de sieraden die ze om hebben? en wat vinden mensen mooi aan een sieraad? Hiervoor was het de bedoeling dat we in de middag de straat op zouden gaan om mensen te interviewen, maar voor het eerst was het vandaag koud en regenachtig met 19 graden! 

Dinsdag 16 oktober was het in de ochtend zonnig en dus ging ik de straat op voor een interview. Ik had 7 moodboards gemaakt en liep naar Ponte Vecchio om de voorbijgangers twee dingen te vragen: wat is een sieraad en wat niet? en welke sieraden vindt u het mooist en waarom? Dit was super eng om te doen, maar wel leerzaam. Om te kijken welke sieraden de voorbijgangers het mooist vonden maakte ik een moodboard met sieraden van Cartier, mijzelf, Contemporary Jewellery van Alchimia en Contemporary Jewellery met veel felle kleuren en plastic materialen. Op de brug met veel klassieke juwelierswinkels was het al van te voren te verwachten dat de sieraden van Cartier het populairs waren. Daarna waren mijn sieraden het populairs en vooral mijn Meesterstuk viel in de smaak! Het grappige was dat ik een fulltime baan aangeboden kreeg voor een goudsmid atelier elders in de stad, terwijl ik gewoon voorbijgangers aan het ondervragen was! 

In de middag had ik mijn eerste persoonlijke gesprek met Ruudt Peters, voor maar liefst een uur. Het was leuk om eindelijk weer met iemand Nederlands te kunnen praten op school. We hebben mijn werk tot nu toe besproken en ik kreeg een aantal nieuwe opdrachten. Ik mag de eerste dagen nog niet beginnen aan het sieraad, maar moet eerst 10 kleine Ugly Flowers maken. Dan is de stap naar het sieraad makkelijker. Verder mag ik tot de kerst geen metaal gebruiken als hoofdmateriaal, maar moet ik werken in andere materialen. Werken met metaal kan ik namelijk toch al en zo kan ik mezelf makkelijker concentreren op het ontwerpproces en voorkomen dat ik in mijn oude patroon terugval. Omdat ik nog maar weinig tot niets afweet van Conetemporary Jewellery, moet ik daar veel research naar gaan doen.

Woensdag 17 oktober verwerkte ik mijn Jewelogy onderzoek tot een powerpoint presentatie die we om twee uur moesten geven. Het was erg interessant om alle onderzoeken van mijn klasgenoten te bekijken en om te zien hoe verschillende mensen over sieraden denken. Aan het einde van de dag gaf Ruudt zelf twee hele interessante lezingen over de belangrijkste Nederlandse sieraden makers en een hele persoonlijke over zichzelf. Het was bijzonder leerzaam om de persoon achter de sieraden te leren kennen en vooral de manier van denken.

Donderdag 18 oktober was ik al vroeg op school om 10 kleine Ugly Flowers te maken. Foam was het materiaal waarmee ik moest werken en dit smolt ik weer met aceton om nieuwe vormen te creëren. Half twaalf had ik mijn tweede persoonlijke gesprek met Ruudt Peters, maar mijn werk was helaas nog niet helemaal voltooit... Ik kreeg de tip om meer te letten op de kwaliteiten in je werkstukken en die verder uit te buiten. Voor mijn Ugly Flowers was dat de structuur van de foam; op sommige plekken mat andere plekken glanzend met bubbels en gerimpelde stukken. Doordat ik bij twee Ugly Flowers een spuitbus had gebruikt, gaan deze kwaliteiten verloren. De tip was dus om materialen aan de foam toe te voegen.

In de middag ben ik als een razende aan de slag gegaan met het maken van het sieraad. Ik maakte als eerste een basisring van koper en daaromheen werkte ik met foam. Door de föhn te gebruiken, kon ik de foam sneller laten drogen. De bedoeling was om de koperen ring uit de foam te halen, maar dat ging na het drogen helaas niet meer. Het resultaat is een grote grillige grauwe ring, met een sierlijke vorm.

Om 8 uur zouden we gezamenlijk met alle klasgenoten en Ruudt Peters gaan eten bij het huis van Nur. Aan het einde van de dag snelde ik naar de supermarkt om wat eten te kopen en ik had maar drie kwartier om het te bereiden. Ik maakte een soort pizza broodjes door stukken stokbrood in te smeren met tomatensaus. Daaroverheen legde ik mozzarella en samen met wat zout en gedroogde basilicum ging dit de oven in. Het was een gezellige avond en leuk om te proeven wat iedereen gemaakt had. Het studentenhuis van Nur was een prachtig oud Florentijns pand compleet met fresco's en antieke meubelen. Je stapt zo een klein museum binnen!

Vrijdag 19 oktober was alweer de laatste schooldag van de week. In de ochtend presenteerden we alle sieraden aan elkaar en we kregen advies van Ruudt, Doris en Lucia voor de nieuwe opdracht. Aanvankelijk moest ik doorgaan met de Ugly Flowers, maar mijn thema werd veranderd in de Onderwereld! Over een week moet ik dit onderwerp wat concreter maken en bepalen waar ik naartoe wil.

De ring die ik gemaakt had vonden ze helemaal niet lelijk! Een sierlijke vorm, subtiele kleurnuance en netjes afgewerkte koperen ring. De toevoeging van de koperen ring was het enige wat ze lelijk vonden en voor mijn opdracht waas dat dus geslaagd!

Als afsluiting kregen we in de middag nog een lezing over de belangrijkste kunstenaars van de wereld. Het was erg interessant om dit overzicht te zien en de foto's van de kunstwerken. Een intensieve, maar zeer leerzame en leuke week is ten einde gekomen.

Michelangelo's David

Zaterdag 13 oktober: vandaag is het dan eindelijk zover en ga ik naar museum Accademia wat deel uit maakt van de eerste kunstacademie van de wereld.
Kwart over 6 ging de wekker en na een snel ontbijt liep ik door de stad naar het museum. Florence is in de vroege ochtend echt op zijn aller mooist; de straten zijn nog heerlijk rustig en je ziet de stad langzaam tot leven komen. De eerste zonnestralen schijnen tussen de smalle straten door, het beloofd weer een mooie dag te worden!
Om kwart voor 8 stond ik als derde in de wachtrij voor het museum en duurde het nog ruim drie kwartier voordat ik naar binnen kon. Hoewel het museum om kwart over 8 open hoort te gaan, duurt het lang voordat de rij van niet gereserveerden bezoekers naar binnen mogen…
Waar de groepen door het museum snellen om de topstukken in een half uur te bezichtigen, heb ik alle tijd genomen. In verschillende zalen waren schilderijen en beelden te zien uit de 13e, 15e, 16e en 19e eeuw. Daarnaast was er nog een museumdeel gewijd aan de bijzondere muziekinstrumenten collectie van de Medici.  
Eindelijk brak het moment aan om door de gang met onvoltooide beelden van Michelangelo, naar zijn topstuk te lopen: de David!Onderweg geven de onvoltooide kunstwerken al een mooi beeld van Michelangelo's manier van beeldhouwen. Hoewel ik dacht dat het beeld tegen zou vallen, was het toch erg indrukwekkend. Niet alleen wat het formaat betreft (5,17 meter inclusief voetstuk), maar ook in de detaillering en verfijndheid van het beeldhouwwerk. Helaas was foto's maken ten strengste verboden, dus dan maar een foto van internet!

Voor de lunch liep ik naar een van de mooiste pleinen van Florence en daar at ik in alle rust mijn Hollands gesmeerde boterhammen op! Een foto die op dit plein nam, is rechts boven te zien.

Op de terugweg naar huis, kwam ik langs Palazzo Vecchio en daar was een cultuur festival dit weekend. Binnen was een mooie fototentoonstelling te zien en uiteindelijk besloot ik om een kaartje te kopen voor het museum en de toren.
Dit is het oude paleis van de Medici familie en de bouw begon al in 1299. In tal van royale vetrekken waren prachtige fresco's, schilderingen, beelden en meubels te zien. Volledig ingerichte kamers waren er niet, want de meeste meubels zijn met de familie meeverhuisd naar Palazzo Pitti. Het mooiste vond ik de verzameling ebbenhouten kasten, met edelsteen inlegwerk. Deze zijn bijzonder verfijnd en fraai gemaakt.

Telkens wanneer ik langs dit paleis liep, probeerde ik me voor te stellen hoe mooi het uitzicht vanaf de toren moet zijn. Ik dacht dat de toren niet opengesteld was, maar dat bleek niet het geval te zijn en dus kon ik eindelijk naar boven! De toren is in totaal 95 meter hoog, maar het aller hoogste deel is niet toegankelijk. Het uitzicht is werkelijk fantastisch, vooral het zicht op de Dom is nergens mooier dan vanaf hier. 

Nieuwe kijk op Ugly Flowers

Maandag 8 oktober had ik in de ochtend Contemporary art research en voor het eerst ook een les in de avond van 18:00 tot 20:00. Dit was ook een les over de kunstgeschiedenis, maar van een andere docent en met een hele andere kijk op het vak. De Italiaanse docent Riccardo gaat dieper in op de verschillende tijdsperiodes en de daarbijbehorende schilderijen. Zijn enthousiaste voor het vak weet hij over te brengen op de klas en het is dan ook erg interessant om de verhalen achter de beroemde schilderijen te horen.

Dinsdag 9 oktober werkte ik in de ochtend verder aan mijn Ugly Flower project. Ik ben van start gegaan met foam. Door dit in aceton onder te dompelen, smelt de foam tot een slijmerige substantie en zo kon ik weer tot hele nieuwe lelijke vormen komen. Met spuitbussen, kleurde ik de gele foam zwart en blauw, voor een dramatisch effect. In de middag hadden we een Reflective analysis gesprek met de hele klas en docent Doris. Dit groepsgesprek was bedoeld om je werk te laten zien aan je klasgenoten en er wat over te vertellen. Daarna was er ruimte voor tips en aanbevelingen. Er werd ruim de tijd voor iedereen genomen, dus liep de les behoorlijk uit tot laat in de avond! Ik kreeg veel tips, maar desondanks had ik net als mijn klasgenoten, het gevoel niet meer te weten hoe ik verder moest!

Woensdag 10 oktober hadden we in de ochtend een Group Conversation, maar ditmaal zonder docent. De helft van de klas is vandaag naar Barcelona gevlogen voor een beurs, dus we waren met een klein groepje. Aan ieders project werd ruim een half uur besteed en de gesprekken waren erg interessant en leerzaam. Ik kreeg de tip om toch nog dieper in te gaan op de eerste lelijke bloemen die ik gemaakt heb van klei met wol. De schimmelstructuur die ik hier nagebootst heb, zorgt ervoor dat je de bloem niet graag wilt oppakken en maken deze dus pas echt vies en lelijk! 
Omdat we weer les hadden tot 8 uur in de avond, ben ik vandaag mee gaan lunchen tussen de middag. Het gezellige en heerlijke Italiaanse restaurant, vlak bij de school, hoort nu bij iedereen tot de favoriet! 
Donderdag 10 oktober ben ik weer Ugly Flowers gaan maken van klei, verf en wol. Ik zocht naar een golvende bloem vorm, waar de schimmelstructuur mooi in uitkomt. De klei, verf en wol verbrandde ik voor het lelijke eindresultaat!
Het appartement bevalt ook nog steeds goed. Dicht bij school en aardige huisgenoten. Vanaf vandaag zijn alle 5 de kamers bewoond. Vorig week arriveerde Monica uit China en vandaag Luca uit Italië. Het leuke is dat we alle 5 een goudsmid opleiding doen. Drie huisgenoten volgen de opleiding aan Le Arti Orafe en in ons appartement zit een 1e, 2e en 3e jaars! We kunnen dus alle kennis uitwisselen en dat is leuk!

De laatste dag van de week vrijdag 11 oktober rondde ik de tweede goudsmid opdracht af. We moesten een perfecte vierkant vijlen, gecentreerd in het midden 25 kuiltjes boren, vervolgens 25 bolletjes smelten van precies dezelfde grootte en die netjes gecentreerd op de plaat solderen: een hele kunst want bij rechte lijnen zie je meteen als er iets niet klopt! Het is erg leuk dat deze lessen totaal anders zijn dan in Nederland en ik dus weer nieuwe technieken bij leer. Op naar het volgende project.

Florence Cultuur en Natuur

Zaterdag 6 oktober was het weer een stralende zomerse dag en ik besloot om zonder plan rond te lopen in de stad. Je ziet overal tal van sfeervolle straatjes, met oude gekleurde huizen en architectonische details waar veel toeristen aan voorbijlopen. Fresco's, beeldhouwwerken, deuren en ramen. Kort om, kunst zie je overal en niet alleen in de musea! 
Ik wilde foto's maken van mijn school Alchimia, maar vlakbij stopte bij de kerk Santa Maria del Carmine, waar ik elke dag langs loop. Door de weeks zie ik vaak toeristen wachten om naar binnen te mogen, dus ik wilde zien wat hier zo bijzonder aan is!
Ik besloot om naar binnen te gaan en kwam in een oase van rust terecht. De kerk beschikt over een mooie patio, met een groene tuin en een loopgang rondom. Via een gang kwam ik terecht in Capelle Brancacci en zag ik waarom deze kapel zo beroemd is;de bijzonder mooie Renaissance Fresco's! Door een brand werd de oorspronkelijke kerk verwoest, maar deze kapel bleef als een wonder gespaard. De schilderingen worden gezien als een van de eerste/ al dan niet de aller eerste echte Renaissance schildering. Het was vandaag gelukkig niet druk in de kapel, dus ik kon alles in alle rust en op mijn gemak bekijken.
Daarna wandelde ik kriskras door de stad, langs beroemde bouwwerken, door sfeervolle smalle straatjes met gekleurde huizen en besloot ik om het Ford Belvedere te gaan bezoeken. Bij het ford kocht ik een kaartje, maar het bleek voor de Boboli tuin te zijn die ik al eerder bezocht had! Vandaag bezocht ik echter weer hele nieuwe delen van de tuin, zo zag ik het oude koffie en theehuis van de Medici, veel nieuwe beelden, de sfeervolle verborgen tuin en de Citrus kwekerij. Leuke bijkomstigheid was dat ik vanaf het ene uiterste van de tuin, helemaal naar het andere uiterste deel liep vlakbij mijn huis. Tegen zonsondergang kleurde de tuin in prachtige herfsttinten, hoewel de herfst nog ver te zoeken is!

Zondag 7 oktober ben ik tegen het einde van de middag de stad in gegaan en wilde de rust opzoeken. Ik wist dat vlakbij de groene heuvels zijn en begon een mooi rondje te lopen. Zo loop je door de drukke stad, zo begeef je je in alle rust en ruimte, met alleen olijf- en wijngaarden, sfeervolle royale landhuizen en kleine kerkjes. Boven op de heuvel aangekomen, had ik een prachtig uitzicht over de stad en dit keer vanaf een heel andere kant. Bij het grootste landhuis en mooiste uitzicht aangekomen besefte ik dat het eerste klas wonen is hier: dichtbij de stad, een geweldig uitzicht over heel Florence en toch alle rust en ruimte! 

Een week vol Ugly Flowers!

De afgelopen week heeft mijn Ugly Flowers project een grote sprong vooruit gemaakt!

Dinsdag 2 oktober ben ik begonnen met het maken van tekeningen op A4 formaat. In het weekend had ik research gedaan naar de grootste stinkbloemen van de aarde en met die vormen wilde ik verder gaan als uitgangspunt. Daarna maakte ik 3 grote schilderijen van deze bloemen en bekeek het resultaat. Vervolgens begon ik met het maken van nieuwe lelijke bloemen. Omdat ik groter wilde werken, koos ik ervoor om afstand te doen van klei als materiaal en nu werkte ik alleen nog met plastic. Alles is mogelijk op deze school, dus ook het in de fik steken en smelten van plastic. Voor het eerst was ik blij met de objecten die ontstonden.

In de middag had ik een 'reflectieve analysis' gesprek met Doris, over mijn werk tot nu toe. Ze vond dat ik een goed proces heb neergezet en ze kon zien dat ik plezier heb in mijn werk! Uiteraard kreeg ik weer een moeilijke opdracht mee, want deze gesprekken zijn niet bedoelt om alleen complimenten uit te delen!! Mijn grote schilderijen waren TE mooi voor dit project en dus kreeg ik de opdracht om ze te verscheuren… daar gaat je werk van een paar uur… Daarnaast kreeg ik de opdracht om de volgende keer niet meer te schilderen met penselen, maar met mijn handen, voeten en/ of hoofd! 
Doris vertelde de bedoeling achter mijn opdracht en dat deze werkwijze al meer dan 3000 jaar oud is! In de oudheid wist men al dat mooie vormen juist ontstaan als je van het tegenovergestelde uitgaat. In al het lelijks, schuilt een zekere schoonheid. 
Woensdag 3 oktober ben ik verder gegaan met plastic creaties. Ik had plastic bekertjes gekocht en ging uit van een nieuwe werkwijze; mooie bloemen maken en dan verbranden! Door het verbranden en het smelten van het plastic, ontstonden er hele interessante vormen. Door de invloed van vuur weet je van te voren niet hoe de vorm er precies uit gaat zien.
In de middag verscheurde ik twee van mijn grote schilderijen in stukken en maakte daar een nieuwe Ugly Flower van. Dit maal maakte ik een ruimtelijke abstracte bloem, die los komt van de muur.

Donderdag 4 oktober begon ik weer met het maken van tekeningen. Een tweedejaars student tipte mij dat ze met een interessante techniek bezig waren, die ik zou kunnen gebruiken voor mijn project. Ik keek mee hoe iedereen aan het werk was en na afloop van de les mocht ik zelf aan de gang! Ik maakte een serie van schilderingen met olieverf zoals op de foto te zien is. Vanaf besloot ik om geen figuratieve bloemen meer te maken, maar dieper in te gaan op het onderwerp. Na 14 kleine schilderingen gemaakt te hebben, maakte ik nog 1 grote. Mijn handen waren totaal zwart gekleurd van de olieverf en ik kreeg ze ook niet goed schoon! Ik werd toch overgehaald om mee te gaan lunchen in een restaurant en daar moesten ze er meteen om lachen; van Alchimia zeker?!!

 In de middag rolde ik een vel papier uit van een paar meter en begon aan mijn handen en voeten schildering! Doris had met uitgedaagd om het te doen en vandaag was het heerlijk weer; blauwe lucht en zonnetje. In de patio van de school bereidde ik alles voor en besloot om een deel van het proces te filmen!
Als een aap liep ik over het papier heen en het was eigenlijk nog best wel heel erg leuk om te doen. Kliederen met verf en dat voor school! Nadat de verf droger werd, bleef het papier aan mijn voeten plakken en zo ontstonden er mooie scheuren.
In een uur tijd had ik al mijn verftubes leeg geknepen en moest ik wat anders bedenken. Doris kwam kijken en moest lachen dat ik het toch gedaan heb. Ze gaf het advies om nog wat met een spuitbus aan de gang te gaan en daarna lijmde ik nog wat krantenstukjes en wol op het doek en was de schildering klaar!

Vrijdag 5 oktober hadden we weer een goudsmid les en in de middag heb ik al mijn creaties van deze week opgehangen. Nu kon ik het resultaat beter bekijken van een afstand en foto's maken. Half 7 ben ik met een aantal studenten van school de stad in gegaan, waar ik kennis heb gemaakt met een nieuw concept:
betalen voor de drank en gratis eten. We zaten op het terras bij een gezellig plein en het leek wel of heel Florence daar naartoe gekomen was. Ook vandaag was het nog heerlijk weer, dus de terrasjes zaten de hele avond vol. Het was grappig om aan een tafel te zitten met studenten van allemaal verschillende nationaliteiten. Iedereen heeft een andere achtergrond op het gebied van sieraden, mode, architectuur en/ of product design. Het is dan vooral interessant om te horen hoe iedereen dan toch bij sieraden is uitgekomen!