De laatste blog van het jaar sluit ik af met een nieuwe layout. Nu is het overzichtelijker en makkelijker om door de verhalen te bladeren en zijn de foto's sneller te laden. Door op een foto of verhaal te klikken, wordt de blog geopend.
Het laatste weekend samen met de huisgenoten; reden voor een gezellig kerstdiner in de stad! Met mijn 3 Chinese huisgenoten en nog twee andere Chinesen liepen we door de sfeervol verlichtte straten van Florence richting het restaurant waar we DE specialiteit van Florence gaan eten! Deze avond dwarrelden wat sneeuwvlokjes naar benden voor wat extra kerstsfeer!
De specialiteit van Florence is een speciaal biefstuk, met een heerlijke barbecue smaak. Er zijn drie oude restaurants in de stad die bekend staan om hun lange traditie van deze bereidingswijze en wij gingen naar een van deze drie.
Als voorgerecht begonnen we met een schaal vol zeevruchten (want ik ben met Chinesen op stap) en een tableau Italiaanse ham en buffalo mozzarella. Na het heerlijke voorgerecht kwamen er vier zware planken hout binnen met in totaal 4 kilo voortreffelijk gebraden biefstuk! De smaak was echt helemaal super en heerlijk mals. Een schaaltje met olijfolie gemengd met grove Italiaanse kruiden was een dipsaus voor het vlees. Lang geleden dat ik zo lekker gegeten heb in een restaurant.
Om de avond af te sluiten nog een verzameling Italiaanse toetjes als ijs, chocoladetaart en vruchtentaartje! Er was nog een Chinese studente aangekomen uit Milaan en zij schoof ook nog even gezellig aan. Het was een super geslaagde avond, met voortreffelijk eten. Ik weet nu dat Italië niet alleen het land is van de lekkere pizza's en pasta's, maar ook van het heerlijke vlees!
Maandag 10 december ben ik om kwart voor 6, met een half uur vertraging, vanaf Florence terug gevlogen naar Nederland. Heerlijk om weer gezellig thuis te zijn en vrienden en familie weer te zien. Al was mijn eerste indruk; koud en kaal! Ik mis nu al het Italiaanse zonnetje…
Vrijdag 7 december om 5 uur begon ik met de weekend course Pigment on Metal, gegeven door Lucia Massei.
Na een interessante powerpoint presentatie over verschillende technieken om metalen te kleuren, mochten we zelf aan de slag! Deze eerste avond stond in het teken van kleur pigmenten. Dit zijn natuurlijke of kunstmatige kleurstoffen die de basis vormen voor o.a. alle verfsoorten. Natuurlijk blauw kan bijv. worden gemaakt van de blauwe edelsteen Lapis Lazuli. Tijdens de vakantie door India zag ik deze pigmenten al op een markt aangeboden, maar ik had nog geen idee wat je hiermee kunt doen… Stom dus, want je betaalt er in Europa veel meer voor!
Na het voorbereiden van paatjes koper, mochten we allemaal twee kleuren uitzoeken om mee te beginnen; ik koos blauw en geel. Er zijn meerdere technieken om de pigment aan te brengen op metaal, maar wij begonnen vandaag met een speciale lijmsoort. De techniek is om niet te veel lijm en niet te veel pigment met elkaar te vermengen, anders krijg je geen mooi resultaat. Lucia drong nog er nog even op aan dat we zuinig moesten zijn met de kleurpigmenten en dat ze deze niet op de tafel en op de grond wilde zien. Zelf had ze moeite om de pot met gele kleurpigment open te krijgen en zat ze er vervolgens helemaal onder!!!
In een viertal plaatjes probeerde ik verschillende manieren uit om met pigment te werken. Glad of met meer structuur en pigmentkleuren met elkaar laten vermengen. Dit was ontzettend leuk om te doen. Daarna brachten we een speciale vernis aan, om de laag te beschermen tegen beschadiging. Bij elk plaatje moesten we een beschrijving maken over de werkwijze. Hierdoor kun je later de techniek nog een keer uitvoeren om een vergelijkbaar resultaat te krijgen. Zoals Lucia zei is het niet moeilijk om te experimenteren, maar wel om techniek onder controle te krijgen.
Zaterdag 8 december zat ik om 10 uur weer op school, voor het vervolg van de cursus. Als eerste begonnen we om de oefen plaatjes van gisteren af te spoelen met water, zodat je kunt zien of de kleurpigmenten blijven zitten of niet! Bij mij bleef gelukkig alles, zo goed als zitten.
Daarna liet Lucia een drietal nieuwe technieken zien, die we vandaag konden gaan oefenen. De eerste was het werken met acrylverf op metaal. Dit was erg grappig om te doen, want je kunt gewoon met een kwast of je vingers schilderen zoals je dat op papier of doek zou doen. Er moet echter nog wel hitte aan te pas komen om de verf te fixeren.
De tweede techniek was het aanbrengen van een prachtige zwarte structuur op metaal, door het gebruik van knoflook en citroensap! Nooit gedacht, dat dit nog een mooi effect op metaal zou kunnen creëren!!
De derde techniek was het werken met bladgoud en bladzilver. We oefenden dit op koper en ijzer en dat bleek lastiger dan ik van te voren dacht. De manier van verhitten komt best wel precies en ik verbrandde in het begin dan ook een paar blaadjes goud! Aan het einde van de dag had ik weer een hoop nieuwe geslaagde proefjes gemaakt.
Zondag 9 december brak alweer de laatste dag aan van de cursus en mijn laatste dag in Florence; morgen vlieg ik terug naar Nederland.
Een nieuwe techniek die we nog leerden was het werken met porseleinverf op metaal en het aanbrengen van pigment met een vernis spray. Daarna was het de bedoeling om alle technieken met elkaar te combineren. De cursus is slechts een begin, er gaan nog heel veel experimenten in zitten om je de techniek eigen te maken. Je kon vandaag ook armbanden maken met reliëf structuren erin, maar ik besteedde deze dag liever aan het maken van veel proefjes.
In de pauze wilde ik nog even genieten van het prachtige zonnige en onbewolkte weer in Florence. In een uurtje liep ik door de stad, langs kerstmarkten, gezellige pleinen en chique winkelstraten. Aangezien ik de afgelopen week zo druk was met de laatste afrondingen, had ik nog niet gezien hoe mooi Florence omgetoverd was in kerstversiering. Vooral de handgemaakte kransen, lantarens en driehoekige kerstboom-vormen van kersttakken, stralen klasse uit in het chique Florence. Opvallend was het hoge gehalte bontjassen en honden met pakjes aan en sommige zelfs schoentjes! Bij dit heldere weer kon ik vanaf de beroemde bruggen van Florence, de besneeuwde heuveltoppen zien.
Aan het einde van de cursus legden we alle proefjes naast elkaar om elkaar resultaten te bekijken en te bespreken. Erg leuk om te zien hoeveel verschillende resultaten je kunt verkrijgen bij het kleuren van metalen. Met een typische Italiaanse kerstcake en wijn erbij, sloten we de cursus feestelijk af. Daarbij werd aan iedereen een certificaat uitgereikt!
In het weekend heb ik hard doorgewerkt om voorbereid te beginnen aan de laatste week voor de vakantie.
Zaterdagmiddag en avond wist ik nog tijd vrij te maken om een opdracht uit te voeren voor het project RED. Ik had een ceremonieel object gemaakt en het was de bedoeling om daar een remake van te maken met een kunstenaar. Ik deed de remake met mijn Chinese huisgenoten, waarbij we veel hebben gepraat over de vergeten Chinese mythologie. Erg interessant om te horen en uiteindelijk kwamen we uit bij de 9 zonen van de Chinese draak. Deze mythologische figuren hebben allemaal een diepere betekenis en werden aanbeden door de mensen. Samen met hen heb ik meegewerkt aan de 9 kleiversies van deze figuren in terracotta klei en ik was blij met het resultaat. Een figuratieve vormgeving om de vergeten mythologische wezens zichtbaar te maken.
Maandag 3 december begon de week met de presentaties. Ruudt Peters was weer overgevlogen uit Nederland en tijdens de power point presentaties gaven we uitleg over onze thema's en werk van de afgelopen periode.
Tijdens de presentaties van de anderen kreeg ik al snel door dat iedereen een dieper uitgewerkt concept had, dan ik. Daarnaast had ik wel veel proefjes gemaakt, maar ik experimenteerde meer in het materiaal, dan dat ik de manieren uitzocht om mijn concept vorm te geven. Dit kreeg ik dan ook als commentaar te horen, en ik wist niet meer hoe ik verder moest…
Gelukkig had ik dinsdagochtend 4 december meteen een gesprek met Ruudt en bespraken we mijn werk vanaf het begin aan Alchimia. Ik kreeg de opdracht om een nieuw thema en een nieuw concept uit te werken en daarvoor moest ik een diep en breed onderzoek doen. Upper and Underworld is mijn nieuwe thema.
In de middag ben ik meteen vol aan de slag gegaan om alle facetten te onderzoeken, van micor- en macrokosmos tot het heelal, de hemel en de hel. Ik kwam erachter dat de onderwereld niet in alle mythologieën een duistere plek is, maar ook de hemel kan zijn. Tussen de hemel en de hel zit daarbij een ruimte waar de doden eindeloos rondzweven. Opvallend was dat de boom in veel mythologieën wordt gebruikt als de symbolische verbintenis tussen alle werelden.
Woensdag 5 december presenteerde ik mijn eerste onderzoek aan Ruudt en gelukkig kreeg ik positieve commentaren over het resultaat. Hij was tevreden dat ik in een dag tijd, al zo'n onderzoek had verricht en ik kreeg de opdracht om hieruit toe te spitsen op een concept.
Voor de Christmas party moesten we allemaal een baby maken en de enige richtlijn was dat deze handgemaakt moest zijn. Ik besloot om een baby te maken in de abstracte vorm van een engel en daarvoor gebruikte ik gipsverband. Op de foto lijkt de baby zwaar, maar deze is echter hol van binnen! Het was nog een hele toer om gipsverband te vinden in de stad, maar uiteindelijk kwam ik erachter dat google translatie een verkeerde vertaling gaf van het juiste Italiaanse woord!
Donderdag 6 december moesten we opnieuw een presentatie houden, ditmaal over de kunstenaar(s) die we opgekregen hadden. Ik moest een onderzoek doen naar Cy Twombly en Leni Riefenstahlen en het was erg interessant om meer over hun werk te weten te komen. De link met de kunstenaars en mijn werk is om te laten zien dat er meerdere manieren zijn om schoonheid uit te beelden; op een emotionele/ expressieve manier, of door een impressie weer te geven/ zonder diepere emoties en betekenissen. Deze week merkte ik voor het eerst dat het makkelijker ging om een Engelse presentatie te geven en daar was ik blij om!
In de avond was de Christmas Party en die moesten wij organiseren. We maakten een lijst, zodat iedereen wat boodschappen kon doen. Vervolgens had ik een uur of twee om verder te werken aan mijn concept en daarna moest ik al beginnen met het maken van pizza-broodjes voor het feest. Om 6 uur verzamelden we op school, om voorbereidingen te treffen. Ik mocht op een ladder staan om de kerstballen op te hangen en anderen versierden de buffettafel. Iedereen bracht heerlijke Italiaanse en buitenlandse lekkernijen mee en het werd een feestelijke avond. Traditioneel getrouw sloot Ruudt Peters het jaar af met een speech en daarna werden de bubbels geopend! Met hapjes, drankjes en swingende muziek, zat de sfeer er goed in. Het was wel een apart idee om met zijn alleen een feest te hebben ter afsluiting van het jaar en te weten dat de meesten schoolgenoten van het weekend weer terugvliegen naar alle uithoeken van de wereld.
Na een zeer geslaagd feest, begonnen we vrijdag 7 december gelukkig om 10 uur en presenteerden we het werk van de afgelopen week. Iedereen had een sieraad gemaakt, maar omdat ik een nieuw concept moest uitwerken deed ik weer een powerpoint presentatie! Lucia, Doris en Ruudt vonden mijn concept en onderzoek goed, maar nog te breed. Daarom kozen ze voor mij uiteindelijk de boom als uitgangspunt; en daar was ik zelf heel erg blij mee! De boom als symbolische verbintenis tussen de onder- en bovenwereld wilde ik zelf ook graag als concept nemen, maar ik dacht dat dit misschien te simpel was!
Met het wensen van een fijne vakantie, feestdagen en een gelukkig nieuw jaar, brak eindelijk de vakantie aan!
Over een week komt Ruudt weer aan uit Nederland en moeten alle opdrachten zijn afgerond. In het weekend van 24 en 25 november was ik dus heel erg druk met huiswerk. Presentaties voorbereiden en mijn onderzoek naar sieraden kunstenaars voortzetten. Deze twee dagen hield ik een korte pauze, waarbij ik liep naar een rustig vlakbij gelegen park. Hoewel de meeste mediterraanse bomen geen blad verliezen, waren er toch prachtige herfstkleuren te zien!
Maandag 26 november begonnen we de week met goudsmeden. Ik maakte vandaag de armband af. Na het solderen was deze erg vies en dus besloot ik om de armband tijdens de lunch in de afkook te laten zitten.
Toen ik na de lunch terug kwam, kreeg ik de schrik van mijn leven. De armband lag in stukken in de vitrex. Het zuur van de afkook bleek veel te sterk te zijn en had in een paar uur al heel veel soldeer weggevreten… In Nederland was daar minstens een weekend voor nodig, dus ik begreep er niks van.
In de middag ben ik verder gegaan met mijn Underworld project. Ik had voor het weekend een speciale giethars aangemaakt om het cement, harder en minder bros te maken. Hier doopte ik vandaag alle proefjes in.
Daarna besloot ik om proefjes te doen naar de verschillende manieren om cement aan te maken en de kleuren die dat oplevert.
De dag werd afgesloten met een les kunstgeschiedenis, waarbij klasgenoot Maria een interessante presentatie hield over de Spaanse kunstenaar Dali.
Dinsdag 27 november ging ik vroeg naar school, om nog wat laatste proefjes te maken voor de groepsbespreking. Opnieuw zat deze week wat tegen, ik zag dat de speciale giethars mijn proefjes glimmend had gemaakt. Ik heb van alles geprobeerd om dit ongedaan te maken, maar niets hielp. Uiteindelijk gaf iemand mij de tip van een matte spray die ik kon gebruiken. Een aantal proefjes en een broche moesten hersteld worden met een nieuwe laag giethars.
In de middag begon de groepsbespreking. Hoewel Doris en Lucia heel kritisch kijken of de foto, waren ze heel erg positief naar iedereen. Over mijn werk waren ze erg te spreken over de broche van hout met cement eroverheen (in een boomschors structuur) en de broche van cement over foam (waarbij de cement net een steen lijkt).
Woensdag 28 november werkte ik de hele dag aan het herstellen van mijn armband. Deze was maandag uit elkaar gevallen en zelfs vandaag braken er nog een aantal stukken af. Een vervelende dag dus! Aan het einde van de middag maakte ik nog een serie tekeningen. Dit moest ik weer doen met een potlood in mijn linkerhand, in mijn mond of tussen mijn tenen geklemd. Het klinkt raar en dat is het ook!, maar de resultaten waren wel interessanter dan wat ik met mijn rechterhand tekende.
Donderdag 29 november rondde ik mijn onderzoek af naar sieraden kunstenaars in Amerika. Nu had ik op de website Klimt02 alle sieraden kunstenaars beken uit Nederland, België, Duitsland, Finland en Amerika. Ik moest een lijst maken van 5 kunstenaars die me aanspreken en waarom en dat kon ik nu doen.
In de middag maakte ik de laatste proefjes voor mijn Underworld project. Ik wilde de aardlagen in de grond uitbeelden en daarvoor wisselde ik laagjes boomschors af, met cement.
De tweedejaars klas was deze week bezig met een project waarbij ze een grote serie objecten moesten maken in verschillende materialen. Vandaag was de laatste dag en werd alles mooi geëtaleerd in de school.
's Avonds was er weer een les kunstgeschiedenis.
Vrijdag 30 november eindigde de schoolweek weer met goudsmeden. De armband die ik maandag afgemaakt had en gebroken was, kostte deze week nog heel wat uren om te repareren. Tijdens de les rondde ik dit af. Een nieuw huiswerk weekend brak aan…
Maandag 19 november was een ingeroosterde vrije dag, om verder te werken aan je project. Mijn project: Underworld: Hidden Beauty kreeg vorig week een nieuwe impuls door het gebruik van cement, foam en hout. Geïnspireerd door lava en grotten, kwam ik op ideeën voor nieuwe vormen en technieken om met cement te werken. Ik gebruikte het gegeven dat lava over andere materialen heen stroomt, wanneer het bij een vulkaanuitbarsting naar buiten komt en dacht aan de wijze waarop druipsteengrotten worden opgebouwd. Door cement dun aan te mengen, kun je dit effect een beetje nabootsen.
Vorige week was het er nog niet van gekomen om een sieraad te maken uit de eerste serie proefjes en daar ben ik vandaag als eerste mee begonnen. Ik had vorige week een object gemaakt, waarbij de vormgeving geïnspireerd was op stromende en gestolde/ lava. Deze heb ik omgebouwd tot broche. Aangezien ik imitatie bladgoud had gebruikt in dit object en ik daar nu een sieraad van maak; besloot ik om deze te vervangen voor de echte variant. Het was een heel gepeuter, maar uiteindelijk was al het bladgoud, zo goed als eraf.
In de middag had ik met Doris een gesprek over het verloop van mijn project en presenteerde mijn nieuwe serie cement objecten en eerste sieraad. Het is eerste wat ze zei was: AFSCHUWELIJK!!! het bladgoud vond ze verschrikkelijk, of dit nu echt of nep is. Ik had het gebruikt om een soort goudmijn idee uit te beelden, maar daarvoor had ik beter echte grillige stukken goud kunnen gebruiken. De objecten die ik gemaakt had zonder bladgoud, vielen gelukkig wel in de smaak! De broche, waarvan ik net het imitatie bladgoud had verwijderd, vond Doris klaar en daar mocht ik niet meer aan verder werken. Wanneer je midden in een proces zit, is dat lastig om te stoppen, maar je moet ook weten wanneer iets extra's een toegevoegde waarde heeft en wanneer niet. Interessant vond Doris het 'Hidden Beauty' gegeven dat ik uitgewerkt had in verschillende materialen aan het boven en onderkant van een object. Bijv. cement aan de bovenzijde en hout of gekleurde foam aan de onderzijde. Ik kreeg de opdracht om hier op door te gaan en om nog twee objecten om te bouwen tot broche. Bij een van de broches leek het Doris leuk om een rode robijn verstopt aan de achterkant te zetten!
Dinsdag 20 november hadden we in de ochtend goudsmeden. Alle buisjes waren nu met draad aan elkaar verbonden en vandaag ik kon deze nu aan een kant vast solderen met de microflame. Dit is de eerste keer dat ik de microflame gebruik op school, dus ik moest nog even wennen. Het moeilijke is dat we een soldering moeten doen op een plek waar veel soldeernaden bij elkaar zitten. Mijn eerste soldering ging dus ook mis en ik had twee buisjes aan elkaar gesoldeerd. Ik kreeg de tip om minder soldeer te gebruiken, maar daardoor waren de solderingen niet stevig genoeg. Daarna smeerde ik polijstvet tussen de buisjes, kon ik meer soldeer gebruiken en ging het soldering verder goed! Tussendoor werkte ik verder aan het maken van de brochering voor twee nieuwe broches. Bij de eerste broche gebruikte ik staaldraad en dit kon ik makkelijk vast smelten in de foam. Bij de twee nieuwe broches had ik zacht hout als ondergrond en dat was lastiger. Ik probeerde om het staaldraad met twee componenten lijm vast te zetten, maar dat bleek later niet sterk genoeg. Er zat dus helaas niks anders op dan het staaldraad door de broche, naar boven te laten uitsteken en daar opnieuw cement overheen te gieten. Uiteraard krijg je dan kleur verschillen, maar na een tweede poging cement aanbrengen kreeg ik het gewenste resultaat. Na het uitharden van het cement, zat de brochering stevig bevestigd en werkte goed!
Woensdag 21 november ben ik verder gegaan met nieuwe proefjes. Ik probeerde verschillende technieken uit, om te kijken wat voor effect dit heeft op de kleur van het cement. Tijdens de lunchpauze ben ik naar Ford Belvedere gelopen om daar in de buurt te zoeken naar hout van olijfbomen. Het was lastig om in de stad iets te vinden, maar uiteindelijk vond ik toch een paar bruikbare stukken prachtig hout.
In de middag probeerde ik wat nieuws uit. Druipsteengrotten worden laagje voor laagje opgebouwd en ik bedacht dat ik de cement ook heel dun kan maken om zo over een object heen te gieten. Ik hing 3 foam objecten op, waarvan de vorm me deed denken aan een grot en overgoot deze met een dun laagje cement. Toen de cement uithardde zag ik dat de kleur van het cement veel lichter bleef en ik vond het contrast mooi met de kleur van de foam die je in kleine gaten kon zien.
Donderdag 22 november maakte ik de eerste broches af, zie de foto van boomschors met zwart cement. Over de ander broche was ik nog niet tevreden, omdat de nieuwe laag cement een hele andere kleur en structuur had dan de onderlaag. Dit heb ik vandaag hersteld. Verder had ik een ronde grot achting vorm gemaakt van foam, waar ik een ring in zag! Ik maakte de ronde opening voor de ring en maakte een koperen ring om daar doorheen te steken. Vervolgens heb ik onder hitte met de föhn, de ring met de foam versmolten. De volgende stap was het overgieten met cement. Ik wilde snel resultaat zien en besloot om te proberen de cement te drogen met de föhn. Hierdoor ontstond er echter een nieuw effect en dat was dat er druppels foam door de laag cement omhoogkwamen: de 'Hidden Beauty' geeft een klein beetje prijs!
In een volgend proefje verhitte ik een object van cement op hout en door het verbranden van het hout ontstond er een nieuwe interessante vorm.
In de avond gingen we met de hele school naar Galleria Alessandro Bagnai in het prachtige Palazzo Ricasoli om de opening bij te wonen van de collectie sieraden van Manfred Bischoff. Deze oud Alchimia docent en bekende goudsmid wordt gerekend tot een van de beste van Europa en ik was dan ook verrast en erg onder de indruk van zijn werk. Het thema was: 'Helpless in gold' en bestond uit een reeks grote gouden sieraden, sommigen gecombineerd met koraal. De sieraden werden gepresenteerd tegen een witte achtergrond met een titel. Er werd champagne uitgereikt en Lucia introduceerde ons allemaal aan Manfred Bischoff. Hij stond verbaasd van alle verschillende nationaliteiten bij elkaar in een ruimte! Helaas is hij erg ziek en het was daarom alleen al bijzonder dat hij bij de opening aanwezig was.
Vrijdag 23 november werkte ik verder aan de armband. Alle solderingen waren gedaan en nu kon ik het overtollige, vast gesoldeerde draad in de buisjes wegfrezen. Daarna mocht ik beginnen met de sluiting. Een priegelwerkje, bestaande uit buigwerk, frezen en nieuwe lastige solderingen.
In de middag had ik tijd om bootschappen te doen, voordat om 6 uur de les kunstgeschiedenis begon. Doris ging verder met de belangrijkste sieradenmakers van Nederland en deze lezing is voor mijn dus extra interessant!
Dit weekend helaas geen leuke uitstapjes in Florence, nog twee weken en dan is het kerstvakantie: veel huiswerk dus..!
Zaterdag 17 november was de dag waar ik al heel lang op gewacht heb: zon, heldere blauwe lucht en de hele dag de tijd om wat leuks te doen!
In de ochtend ben ik naar Santa Maria del Fiore gegaan, beter bekend als de Dom van Florence. Ik kocht een combi ticket voor alles rondom de Dom! Ik begon met een bezoek aan de koepel. Via een smalle wenteltrap klom ik omhoog en kwam uit in een open galerij rondom de koepel. Hier heb je een spectaculair uitzicht over de rijkelijk beschilderde fresco's uit de 16e eeuw die de laatste oordeel-cyclus uitbeelden. Je ziet een wijd scala aan voorstellingen uiteenlopend van liefelijke taferelen met engelen en de duistere verbeelding van de hel. Daarnaast sta je vrijwel op dezelfde hoogte als de ronde glas-in-lood ramen, waar op de vroege morgen al prachtig de zon door scheen. De galerie die om de koepel heen loopt is erg smal, waardoor je normaal bij een drukke dag niet lang stil kan blijven staan. Gelukkig is het hoogseizoen afgelopen en waren er in de ochtend nog maar weinig mensen die naar boven gingen. Hoe langer je blijft kijken, des te meer details je ziet en hoe meer je bewondering krijgt voor de groep kunstenaars die dit geschilderd hebben.
De laatste treden van de 464 gaan via smalle trappen over de koepel heen. Het is een machtig gevoel om op het hoogste punt van Florence te staan, met een 365 graden uitzicht over de stad. Toch vind ik het uitzicht vanaf de iets lagere toren Campanile di Giotto net wat spectaculairder, met de koepel vol in het zicht.
Terug afdalend naar beneden loop je nog een stuk langs een hoger gelegen galerij en kijk je nog dichter op de fresco's. Aangezien ik de kathedraal al van bovenaf gezien had, besloot ik deze nu van dichtbij te gaan bekijken. Zo rijkelijk als de Dom van buiten versierd is, des te soberder oogt het interieur. De high-lights zijn uiteraard de fresco's in de koepel, de glas in lood ramen en een verzameling kunst. Het pronkstuk; het zilveren altaar is al lang geleden overgeplaatst naar een museum, maar die ga ik later vandaag zien! Op deze mooie plek, het symbool van Florence, heb ik twee kaarsjes aangestoken voor mijn overleden oma en recentelijk overleden opa.
Via een trap daalde ik af naar de crypte onder de kathedraal. Hier zie je de fundamenten van de oude kerk die oorspronkelijk op deze plek stond en een aantal graven. Met de schaarse verlichting, oude stenen muren en gewelven is het een mysterieuze plek om doorheen te lopen.
Met het zicht op de Dom nam ik een korte lunchpauze, om vervolgens een bezoek te brengen aan de Battistero. Deze doopkapel is van binnen werkelijk schitterend, maar wordt door de Florentijnen nog meer opgehemeld: volgens hen was het oorspronkelijk een tempel van Mars die de Romeinen ter eren van hun overwinning op de belangrijkste Etruskische stad bouwden!
Vanuit het drukke plein stap je de doopkapel binnen, waar de rust en stilte de overhand neemt. Hoewel het geen Romeinse tempel is, heeft het wel iets weg van een pantheon en is dit het oudste gebouw van het plein. Zeer fraai is de gouden mozaïek koepel, waar verschillende bijbelse taferelen worden uitgebeeld met Jezus centraal in het midden. Juist omdat ik van te voren niet wist wat ik van binnen zou kunnen verwachten, was deze bezichtiging zeer verassend en de moeite waard.
Het beroemdste van deze kapel, zijn de vergulden toegangsdeuren aan de oostkant van het gebouw. Echter, net als veel van de kunstwerken die de Dom en omliggende gebouwen rijk zijn, bevinden de originelen zich tegenwoordig in het museum dell'Opera del Duomo. De hoogste tijd dus om die te gaan bekijken! Het museum is gehuisvest in het atelier van de kathedraal, die in de 15e eeuw geopend werd voor onderhoudswerkzaamheden. Daarnaast is hier het beroemdste beeld door Michelangelo vervaardigd, de David! In het museum was ook een bekend beeld te zien van deze grote kunstenaar; de Pietà. Bijzonder is het zelfportret dat Michelangelo gebruikt heeft in een van de figuren. Michelangelo had de bedoeling dat dit beeld later op zijn graf zou komen te staan, maar uit onvrede sloeg hij voortijdig het beeld kapot. Gelukkig is het later weer in elkaar gezet om te bewonderen! Verder was was er een grote verzameling kunst te zien aan marmeren beelden en getekende en houten modellen die gemaakt zijn als ontwerp studies voor de gevel van de Dom. Bijzonder is de zaal met de kerkelijke relikwieën en attributen; waar het oude zilveren altaar van de Dom uitgestald staat.
Maar het absolute topstuk van dit museum zijn de vergulde 'Paradijsdeuren'. Ik had nog even naar de replica buiten gekeken, maar de originelen zien er toch echt indrukwekkender en mooier uit. Ditmaal geen hordes toeristen die zich voor deze deuren verdringen om op de foto te gaan, maar een rustige binnenplaats met vrij zicht over de gehele deuren! Prachtig is het om te zien hoe gedetailleerd de voorstellingen zijn en hoe ze in deze tijd probeerden om een diepte werking te creëren.
Om half half 4 verliet ik het museum en ging op voor mijn laatste bezichtiging voor vandaag: de zonsondergang vanaf de toren Campanile de Giotto. Boven aangekomen had ik een prachtig uitzicht over Florence en de Dom. Om 4 uur sloegen de klokken en dat samen met de zonsondergang was bijzonder om mee te maken. Een prachtige zonnige dag en week kwam ten einde…
Zondag 19 november was het weer een stuk minder, maar vandaag stond mijn verhuizing op het programma! Ik ben binnen hetzelfde pand naar een grotere kamer verhuisd en dit was dus een dagje schoonmaken en heen en weer lopen met spullen. Ik heb er wel veel ruimte voor terug gekregen, een luie stoel en een groter bureau.
Maandag 12 november was weer een grauwe dag en de regen kwam met bakken uit de hemel. Sinds gisteren is het weer gewoon vies en koud, met temperaturen rond de 8 - 10 graden!
Ik had nieuwe ideeën voor mijn Underworld project, maar omdat ik met foam werk moet dat buiten in de patio gebeuren; in de regen dus..! Vorige week was ik begonnen om foam te kleuren met acrylverf en dit in de oven te stoppen. Hierdoor ontstonden mooie structuren, maar ik was nog niet tevreden over de vormen. In het weekend heb ik mijn huis/klasgenoot Maria geraadpleegd, want zij heeft al meer gewerkt met deze techniek en de conclusie was dat ik meer verf moest gebruiken.
Na een aantal proefjes besloot ik om te stoppen met deze techniek, omdat ik maar weinig interessante vormen zag ontstaan. Ik besloot om weer foam objecten te gaan maken op de oude manier, smelten in aceton en verhitten met de föhn. Nu probeerde ik om een soort grotten te maken, met een buitenkant geïnspireerd op lava structuren.
In de middag hadden we een groepsbespreking met Lucia en Doris. Nadat iedereen zijn werk had uitgestald, mochten we weer uitleggen waar je mee bezig bent geweest. Ik kreeg te horen als feedback dat ik een goed proces heb neergezet en dat ze het konden waarderen dat ik verschillende technieken heb uitgeprobeerd wat betreft de foam. De conclusie was dat de visuele verschillen echter niet heel erg groot zijn en dus adviseerden ze mijn om naar nieuwe materialen te zoeken die je kunt combineren met de foam. Verder kreeg ik de tip om mooie materialen aan de foam toe te voegen, als kleurpigmenten, edelstenen enz.
Dinsdag 13 november hadden we in de ochtend goudsmeden. We zijn bezig om een armband te maken, bestaande uit buisjes. Eerder zaagde ik 34 delen uit het zelfgemaakte buis en die moesten allemaal haaks en exact 5 mm groot zijn. Daarna moesten we haaks op dezelfde afstanden gaten boren en ik maakte de laatste vandaag af. Daarna vijlde ik soldeer weg en schuurde de buisjes allemaal strak. De volgende stap was het vast solderen van stukjes draad in een van de boorgaten van het buis. Net als alle anderen had ik het gevoel met productiewerk bezig te zijn en ik moet zeggen dat sommige stadia in het proces dan niet altijd even leuk zijn!
In de middag ging ik op zoek naar nieuwe materialen die ik zou kunnen gebruiken. Uiteindelijk vond ik mooie stukken boomschors, kleurpigment en imitatie bladgoud. Op school had ik echter een "eureka moment" toen ik het werk zag liggen van een klasgenoot: cement is het nieuwe materiaal waar ik mee ga leren werken!
Woensdag 14 november deed ik de luiken en de gordijnen van mijn raam open en ik zag een compleet ander weer: na regen komt zonneschijn! Het was nog vroeg, maar nu al een stralende blauwe lucht en volop zon.
Ik liep naar school en daar besloot ik om lekker te gaan werken in de zon, op het dakterras. In meerdere proefjes probeerde ik uit hoe je kunt werken met cement. Als eerste maakte ik cement met water aan en liet dit druipen over een stuk boomschors. Het resultaat is op de eerste foto te zien. Ik was erg blij met het resultaat, in de veronderstelling dat het straks heel erg hard wordt. Daarna maakte ik het tweede object op de foto, met ditmaal zwart kleurpigment en stukjes imitatie bladgoud toegevoegd. Na een paar proefjes kwam ik er achter dat de cement wel hard wordt, maar de structuur blijft bros. Gelukkig had ik een klasgenoot voorhanden die de oplossing voor dit probleem had gevonden: meng de cement aan met giethars. Ditmaal zocht ik ook de combinatie op tussen gesmolten foam en de cement en ik was blij met het resultaat.
In de tussentijd dat de cement moest uitharden ging ik lopend door de stad op zoek naar hout. Ik liep naar Piazzale Michelangelo, genoot nog even van het prachtige uitzicht bij dit heldere weer en daalde af naar de rozentuin. Ik stond versteld hoeveel bloemen hier nog in bloei stonden, het leek wel zomer!
Uiteindelijk arriveerde ik weer op school met slechts enkele stukken hout, maar het was een fantastische lunchpauze! Voordat de les kunstgeschiedenis begon, maakte ik nog 3 schilderingen met mijn linkerhand en een serie tekeningen.
Donderdag 15 november werkte ik weer verder op het dakterras aan nieuwe objecten van cement. Ik probeerde verschillende technieken uit en gebruikte vandaag meer imitatie bladgoud. Gelukkig was het geen echt goud, want door het briesje vloog er nog wel eens een papiertje weg! Om tot nieuwe vormen te komen probeerde ik om de giethars over verschillende ondergronden heen te gieten, bijv. een glazen pot of vormen die ik gemaakt had van klei.
In de avond hadden we weer een les kunstgeschiedenis, daarom at ik voor de lunch alvast een warme maaltijd. Voor de les begon, maakte ik nog een ronde langs de rivier de Arno om de prachtige zonsondergang te bekijken. Mijn wens was nog steeds om de zonsondergang vanaf Piazzale Michelangelo te zien, maar helaas was ik daarvoor net een half uur te laat. Toen ik boven aankwam was deze al over het mooie heen. Morgen weer een kans!
Vrijdag 16 november hadden we goudsmeden en vandaag begonnen de buisjes samen eindelijk een sieraad te vormen. Deze dag bestond uit gleufjes frezen, wat veel tijd kostte, en de buisjes met het draad aan elkaar bevestigen. Het zien van resultaat is altijd leuk en dat geeft veel voldoening! Volgende week verder met de armband, maar nu eerst weekend!
Net als de voorgaande dagen was het prachtig weer en ik had in de middag tijd om eindelijk de zonsondergang in volle glorie te bekijken vanaf Piazzale Michelangelo! Om drie uur ging ik weg van school en liep op mijn gemakt via de mooie rozentuin naar het uitzichtpunt. Om half 4 kwam ik boven aan en kon ik genieten van het overweldigende mooie uitzicht over Florence, onder het geel/ oranje licht van de ondergaande zon. Een kleine band met gitaar zorgde voor sfeervolle muziek en langzamerhand nam de nacht de overhand. Een mooi moment is tegen schemering, wanneer de de eerste lichten aangaan, tot het moment dat de verlichten van bekende gebouwen als de dom aanspringt. Je moet er wat tijd voor uittrekken, maar het is zeer de moeite waart om Florence donker te zien worden.
